Είπε ο πρ. υπουργός Δικαιοσύνης Σ.Κοντονής προχθές, με συνέντευξή του στην ΕΦΣΥΝ, για τους ενεργεία δικαστές και εισαγγελείς που "επιβλήθηκαν" με νόμο στην ποδοσφαιρική δικαιοσύνη:
"Έχει βελτιωθεί η κατάσταση. Αλλά, ξέρετε, και η Δικαιοσύνη δεν είναι εκτός των τειχών μιας κοινωνίας με σοβαρά προβλήματα. Υπάρχει όμως μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους αθλητικούς δικαστές και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη, αν είχε περάσει αυτό που είχα προτείνει, να προκύπτουν από κλήρωση που θα έκανε ο προϊστάμενος του Πρωτοδικείου Αθηνών κι όχι από τη Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ".
Η το πρώτον εξωτερίκευση αυτής της μύχιας σκέψης του, που εκλαμβάνεται σαφώς και ως αυτοκριτική, δείχνει πού ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα αναφορικά με την επιλογή κάποιων δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.
Και, συναφώς, με την εν γένει λειτουργία κάποιων πειθαρχικών/δικαιοδοτικών θεσμών/οργάνων του ποδοσφαίρου.
Πρόβλημα το οποίο επιδεινώθηκε ακόμα περισσότερο με την τροπολογία Βασιλειάδη, του Αυγούστου 2018, που έδωσε την ευκαιρία σε κάποιους δικαστές και εισαγγελείς μη προταθέντες, από τη Δικαιοσύνη, να αυτοπροταθούν και να εκλεγούν από τη ΓΣ των ποδοσφαιροπαραγόντων.
Με ρεκόρ ψήφων μάλιστα, όπως ήταν αναμενόμενο.