Δεν είναι τόσο κορόιδο ο Λ.Αυγενάκης, τα μηνύματα τα πιάνει, έστω και με καθυστέρηση:
Βία-στημένα, τα βασικά προβλήματα του ποδοσφαίρου.
Και όχι απαραίτητα μ’ αυτή τη σειρά.
Τη βία την τρέχει γιατί έχει συμπαίκτες θεωρητικά πρόθυμους, στους οποίους μοιράζει εύκολα το παιχνίδι και τις ευθύνες.
Το βασικότερο πλεονέκτημα βέβαια είναι ότι η ενασχόληση με τη βία δεν ενοχλεί καθόλου τους πέριξ του.
Το άλλο όμως τους ενοχλεί πολύ.
Διότι η συγκυρία είναι κάκιστη, με βαριές εκκρεμότητες.
Και ο υφυπουργός κωλύεται, δεν ανοίγει ακόμα το στόμα του γι αυτό.
Απ’ την άλλη όμως οι διεθνείς ποδοσφαιρικοί οργανισμοί παριστάνουν μονίμως τους σφόδρα ενοχλημένους, απ’ τις πολλές κόκκινες σημαίες που σηκώνει η Sportradar στην Ελλάδα.
Και (θέλουν να) δείχνουν πεπεισμένοι ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης στα στημένα.
Έλα όμως που όταν έρχεται η ώρα της απονομής ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης οι εκθέσεις της Sportradar μεταμορφώνονται ξαφνικά σε εκθέσεις ιδεών χωρίς καμία αποδεικτική αξία.
Γι αυτό και το ερώτημα που πρέπει επιτέλους να απαντηθεί είναι απλό:
Είναι αποδεικτικό μέσο οι εκθέσεις;
Αν ναι, τότε ναι υπάρχουν στημένα στην Ελλάδα. Και πρέπει να επιβάλλονται (τουλάχιστον) πειθαρχικές ποινές, όπως στην Κύπρο, με βάση αυτές.
Αν όχι, τότε όχι δεν υπάρχουν στημένα στην Ελλάδα. Και κακώς γίνεται η όλη συζήτηση γι αυτά.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα κύριοι, αν θέλετε να μη κοροϊδεύεστε μεταξύ σας.