Οι καταχρηστικές ρήτρες

Ρήτρα στον Ντιόγο,ρήτρα στον Νίνη,ρήτρες στα περισσότερα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών της Super League. Πόσο σύννομες, όμως, είναι αυτές και τι ισχύει στο εξωτερικό;

Η καθ’ ύλην αρμόδια για να απαντήσει σε αυτά τα εύλογα ερωτήματα Μαρία Τσιγώνη (υπεύθυνη των διεθνών σχέσεων του ΠΣΑΠ και μέλος του ΔΣ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας FIFPro) ουσιαστικά αποσαφηνίζει ότι οι παίκτες -υπό προϋποθέσεις- δεν είναι δέσμιοι του λεγόμενου buy out.

«Οι ρήτρες στα περισσότερα συμβόλαια των ελληνικών ομάδων είναι καταχρηστικές σε σχέση με τις ετήσιες αποδοχές των παικτών. Δεν μπορεί να είναι πενταπλάσιες ή και δεκαπλάσιες από το ποσό που αμείβονται. Είναι παράλογο» υποστηρίζει η κ. Τσιγώνη, η οποία παραπέμπει σε ένα παράδειγμα από την ευρωπαϊκή αγορά: «βάσει του άρθρου 17 της FIFA οι ποδοσφαιριστές που είναι κάτω των 28 ετών και έχουν συμπληρώσει τρία χρόνια στην ομάδα μπορούν να την ενημερώσουν εγγράφως 15 ημέρες μετά το τελευταίο επίσημο παιχνίδι της ότι δεν επιθυμούν τη συνέχιση της συνεργασίας τους. Αυτό έκανε ο Βραζιλιάνος Ματουζάλεμ που είχε ρήτρα 25 εκατ. ευρώ στο συμβόλαιό του με τη Σαχτάρ, αλλά όταν συμπλήρωσε τριετία αποχώρησε κάνοντας χρήση του άρθρου 17. Η παγκόσμια ομοσπονδία του εξέδωσε προσωρινό δελτίο με τη Ρεάλ Σαραγόσα κρίνοντας τη ρήτρα καταχρηστική και το ποσό που επιδίκασε υπέρ της ουκρανικής ομάδας ήταν 3,2 εκατ. Οτι δηλαδή αντιστοιχούσε στις αποδοχές του την τελευταία διετία, συν ακόμη το 40% του ποσού που είχε δαπανήσει για να τον αγοράσει. Καμία σχέση, δηλαδή, με τα 25 εκατ.».

Και για να μην αοριστολογούμε, από τις ρήτρες μπορούν να σταθούν σύμφωνα με το μέλος της FIFPro (ενδεικτική αναφορά σε αναλογία πάντα με τις ετήσιες αποδοχές των παικτών) αυτές των Κυργιάκου (4 εκατ./1,2 εκατ.) της ΑΕΚ, Κοντρέρας (2,5 εκατ./680.000), Γκαρσία (3 εκατ./650.000) και Βερόν (2 εκατ./350.000) του ΠΑΟΚ. Αφήστε που -όπως επισημαίνει η Μαρία Τριγώνη- «η μοναδική χώρα που αποδέχεται ρήτρα εξαγοράς στο συμβόλαιο είναι η Ισπανία».
ΠΗΓΗ:Goalday.gr