Η χρησιμότητα του συστήματος των play-offs είναι συζητήσιμη και το σίγουρο είναι πως ο θεσμός έχει και τα υπέρ και τα κατά του. Η κάθε ομάδα τον κρίνει διαφορετικά κάθε χρονιά σύμφωνα με τα εκάστοτε συμφέροντά της.
Πέρυσι η ΑΕΚ δυσανασχετούσε που από πρωταθλήτρια στο γήπεδο, βρέθηκε να χρειάζεται να διεκδικήσει την έξοδο στο Champions League και τα παράτησε. Φέτος όμως δεν προσέξαμε να διαμαρτύρεται που θα έχει αυτή τη δυνατότητα. Ο δε ΠΑΟΚ, δια στόματος Σάντος, καταδίκασε φέτος τα play-offs, πέρυσι όμως που ήταν αδιάφορος δε θυμόμαστε να είχε κάνει κάποια αρνητική κριτική.
Η αλήθεια είναι βέβαια πως ο Σάντος έκανε τις δηλώσεις του πριν την 28η αγωνιστική, ενώ δηλαδή ο Παναθηναϊκός ήταν ακόμα ακλόνητο φαβορί για τη 2η θέση της κανονικής περιόδου, οπότε σίγουρα η άποψή του δε βασιζόταν σε αυτό. Όμως μπορεί να είχε σχέση με το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός, με το μεγαλύτερο βάθος, έχει πλεονέκτημα όταν οι ομάδες καλούνται να παίξουν 5 αγώνες μέσα σε 15 μέρες (10-24/5).
Με βάση αυτό το σκεπτικό, όλος θεσμός μπορεί να εκληφθεί και ως μια ασφαλιστική δικλείδα για τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό, στην προσπάθεια διαφύλαξης του μονοπωλίου που έχουν στην πρόσβαση στα έσοδα του Champions League. Σίγουρα η απουσία του τίτλου του Πρωταθλητή ως δέλεαρ αποτελεί μεγάλο πρόβλημα που διαχωρίζει το θεσμό της Super League από τους αντίστοιχους στο ελληνικό μπάσκετ, το NBA, την NFL (αμερικανικό φούτμπολ), ή το MLB (μπέιζμπολ).
Ίσως να το εισήγαγε η Super League δοκιμαστικά. Πάντως είναι παράλογο να δέχεται κανείς ότι είναι δίκαιο να κρίνεται στα play-offs η δεύτερη, αλλά όχι και η πρώτη θέση. Ασχέτως όμως με τις απόψεις του καθενός μας, τα κίνητρα της κάθε ομάδας και τα όπoια προαναφερθέντα μειονεκτήματα ή πλεονεκτήματα από άποψης ενδιαφέροντος και εσόδων έχει ο θεσμός, η Super League όφειλε να έχει κάνει πολύ καλύτερο σχεδιασμό του συστήματος.
Η διαίρεση της διαφοράς της βαθμολογίας της κανονικής περιόδου είναι και αυτή συζητήσιμη, όπως και το ποιός είναι ο καταλληλότερος συντελεστής (πέρυσι 3, φέτος 5). Η στρογγυλοποίηση όμως της διαφοράς αυτής στον κοντινότερο ακέραιο δημιουργεί δύο παράλογες καταστάσεις που μας κάνει να αναρωτιόμαστε πόση σκέψη (δεν) έβαλαν στη Super League στο σχεδιασμό αυτού του συστήματος:
1) Η διαφορά στη βαθμολογία στην έναρξη των play-offs μεταξύ των πρώτων ομάδων εξαρτάται από το πόσους βαθμούς τυγχάνει να έχει η 5η ομάδα, η οποία μπορεί να είναι 20 βαθμούς πίσω. Για παράδειγμα, φέτος η διαφορά των 2 βαθμών μεταξύ ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού "κανονικά" θα έπρεπε να μηδενιστεί μετά τη διαίρεση με το 5. Αντίθετα μετετράπη σε 1 βαθμό. Αυτό το ενδεχόμενο είχε επισημανθεί στη διοίκηση του ΠΑΟΚ, μέσω της ιστοσελίδας του, πριν το "Χ" του Παναθηναϊκού στις Σέρρες και τη νίκη του ΠΑΟΚ στην Ξάνθη.
Είχε εκφραστεί δε η ανησυχία πως το αποτέλεσμα του αγώνα Λεβαδειακός - Λάρισα, με αδιάφορο τουλάχιστον τον Λεβαδειακό, θα διαμορφωνόταν ανάλογα με τα συμφέροντα του Παναθηναϊκού. Μετά αντιστράφηκαν οι όροι, η Λάρισα δεν ήταν αδιάφορη, και ευνοήθηκε ο ΠΑΟΚ.
Με το υπάρχον πάντως σύστημα, μια διαφορά 1 βαθμού στην κανονική περίοδο μεταξύ 2ου και 3ου μπορεί να μετατραπεί σε 1 βαθμό διαφορά στα play-offs (αν με τη διαίρεση προκύπτουν πηλίκα σε 0,6 κε 0,4), ενώ μια διαφορά μέχρι και 4 βαθμών στην κανονική περίοδο μπορεί να μετατραπεί σε 0 βαθμούς διαφορά στα play-offs (αν με τη διαίρεση προκύπτουν πηλίκα σε 1,4 κε 0,6).
Αυτό είναι προφανώς παράλογο. Μία πολύ απλή, αλλά μερική μόνο λύση θα ήταν να υπολογίζονται οι διαφορές από τον 2ο αντί από τον 5ο και στη συνέχεια να προστίθενται οι ίδιοι βαθμοί σε όλες τις ομάδες ώστε να μη ξεκινούν με αρνητικούς βαθμούς. Π.χ., ξεκινώντας από τον ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός θα είχε 0, η ΑΕΚ -2, η Λάρισα -3, και μετά την πρόσθεση 3 βαθμών σε κάθε ομάδα θα είχαμε: ΠΑΟΚ 3, Παναθηναϊκός 3, ΑΕΚ 1, Λαρισα 0.
Δηλαδή ο Παναθηναϊκός θα είχε +1 βαθμό σε σχέση με το ισχύον σύστημα. Η μέθοδος αυτή θα έκανε πιο δίκαιες (με βάση τον εκάστοτε αποφασισμένο συντελεστή διαίρεσης) τις διαφορές από τη 2η ομάδα, όμως και πάλι θα υπήρχαν άδικες στρογγυλοποιήσεις, όπως, π.χ., η μετατροπή των 6 βαθμών διαφοράς μεταξύ Παναθηναϊκού και ΑΕΚ σε 2 βαθμούς αντί για 1.
2) Κι αν το παραπάνω πρόβλημα μπορεί να φαίνεται σε μερικούς μικρό (μέχρι να τύχει και η ομάδα που θα πάει στο Champions League να αποφασιστεί στον 1 βαθμό), το παρακάτω πρόβλημα δείχνει πιο καθαρά τον παραλογισμό του συστήματος και την προχειρότητα της Super League. Η φετινή βαθμολογία, πριν τις στρογγυλοποιήσεις, ήταν η εξής:
2.ΠΑΟΚ 30 63 2.8 39-16
3.ΠΑΟ 30 61 2.4 51-18
4.AEK 30 55 1.2 40-24
5.ΛΑΡΙΣΑ 30 49 0 36-26
Αν όμως ο ΠΑΟΚ τύχαινε και είχε κερδίσει μέσα στη Λάρισα, ας πουμε με 0-1 αντί για 0-0 που έληξε στην πραγματικότητα ο αγώνας, η βαθμολογία θα ήταν η εξής:
2.ΠΑΟΚ 30 65 3.4 40-16
3.ΠΑΟ 30 61 2.6 51-18
4.AEK 30 55 1.4 40-24
5.ΛΑΡΙΣΑ 30 48 0 36-27
Δηλαδή, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, και Λάρισα θα είχαν τους ίδιους βαθμούς, αλλά ο Παναθηναϊκός θα είχε 1 βαθμό περισσότερο! Δηλαδή, όπως ήρθαν τα πράγματα, συνέφερε τον ΠΑΟΚ που έφερε "Χ" στη Λάρισα σε σχέση με το αν είχε κερδίσει!!! Αυτό είναι προφανώς άδικο και παράλογο. Φανταστείτε δε ο αγώνας Λάρισα - ΠΑΟΚ να τύχαινε να ήταν την 30η αγωνιστική και με δεδομένη λογικά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΟΦΗ! Θα συνέφερε τον ΠΑΟΚ, αν νικούσε ας πούμε με 1 γκολ διαφορά, να βάλει αυτογκόλ στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, ώστε να φέρει "Χ" αντί να κερδίσει κι έτσι να αφαιρέσει 1 βαθμό από τον Παναθηναϊκό στα play-offs!
Είναι φανερό πως η Super League έκανε προχειροδουλειά σχεδιάζοντας αυτό το σύστημα και δεν σκέφτηκε αυτά τα προβλήματα. Οποιοδήποτε σύστημα τιμωρεί μια ομάδα όταν φέρνει καλύτερο αποτέλεσμα είναι επιεικώς γελοίο και απαράδεκτο.
Αν πάλι το σκέφτηκαν και το αγνόησαν, τότε τι να πει κανείς... Υπάρχουν δύο απλούστατες λύσεις σε όλα αυτά τα μαθηματικά προβλήματα: ή να μη διαιρούνται οι διαφορές με κανένα συντελεστή ή να μη στρογγυλοποιούνται μετά τη διαίρεση με τον όποιον συντελεστή. Εκτός και αν είναι αλλεργικός ο Σάντος ή ο Πηλαδάκης στους δεκαδικούς αριθμούς...
ΠΗΓΗ: Sport.gr