Τα νεύρα του είχαν τεντωθεί επικίνδυνα. Δεν ανεχόταν τον ΠΑΟΚ να «σέρνεται» και τους αλήτες να προσβάλουν το όνομά του. Όλα μπορούσε να τα υποστεί ο Θόδωρος Ζαγοράκης. Αυτά τα δύο όχι.
Το γυαλί είχε αρχίσει να ραγίζει μετά τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από τη Χέρενφεϊν. Είχε επενδύσει φιλόδοξα όνειρα στη συμμετοχή της ομάδας σε όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ. Οχι τόσο για να εισρεύσουν περίπου τέσσερα, λίαν απαραίτητα, εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της ΠΑΕ, όσο για να αναβαθμιστεί η ομάδα και να τονωθεί το γόητρό της, τονώνοντας και το ηθικό του φίλαθλου κόσμου του ΠΑΟΚ, απέναντι στον οποίο πάντα ένιωθε υποχρεωμένος.
Έκτοτε όμως, μεσολάβησαν πολλά. Και στη συνείδηση του Ζαγοράκη έγιναν περισσότερα, επειδή, όπως ξαναγράψαμε, έκανε το λάθος να δίνει σημασία σε όλες τις κραυγές στα ερτζιανά και σε όλους τους ψιθύρους από την κερκίδα. Όταν βρέθηκαν κάποιοι να τον κατηγορήσουν για ανεντιμότητα, ξέσπασε: «Φεύγω…» Τον ηρέμησαν, χαλάρωσε και παρέμεινε.
Οι πρόσφατες κακές εμφανίσεις της ομάδας τον πλήγωσαν. Οι αποδοκιμασίες, όμως, τον «τρέλαναν». Θίχτηκε για τον εαυτό του, θίχτηκε για τον Σάντος, θίχτηκε και για τους παίκτες. Ξεστόμισε πάλι το «φεύγω», αλλά ηρέμησε πάλι και απάντησε με δήλωση στον ίδιο τον εαυτό του: «Ο,τι κι αν γίνει, εμείς συνεχίζουμε…»
Κι όμως. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι στενοί συνεργάτες του τον είχαν ακούσει πολύ συχνά να αναρωτιέται: "Τώρα, τι κάνουμε εμείς εδώ πέρα;..."
Είχε, λένε, συνειδητοποιήσει ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί (σε όλα τα επίπεδα…) τους δύο «μεγάλους» της Αθήνας, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναικό. Κι αυτή η διαπίστωση, σε συνδυασμό με την παραίτηση του Βασίλη Γκαγκάτση, του δημιούργησαν την αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ βαδίζει ολοταχώς σε μια χαμένη χρονιά.
Οι συνεργάτες του ήταν προβληματισμένοι, αλλά δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τι ακριβώς εννοούσε όταν, πολύ συχνά επίσης, τους προειδοποιούσε: "Παιδιά, να είναι όλα εντάξει στην ΠΑΕ, να είναι όλα τακτοποιημένα, να είναι έτοιμα, γιατί μπορεί να χρειαστεί να φύγουμε..."
Πολύ πρόσφατα, ήρθε να τσακίσει, στην κυριολεξία, το ηθικό του ένα καθαρά προσωπικό πρόβλημα, το οποίο λογικό θα είναι αν τελικά αποδειχθεί ότι έπαιξε κι αυτό τον ρόλο του ώστε να αποφασίσει να απαγκιστρωθεί από τον ΠΑΟΚ για να ασχοληθεί με τα «δικά» του. Ο Θόδωρος Ζαγοράκης είναι ένα από τα πολλά "θύματα" του "λουκέτου" των δύο εταιριών της ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ, καθώς είχε επενδύσει, σε διάφορα προγράμματα, ένα συνολικό ποσό πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Η περιπέτεια αυτή και η αβεβαιότητα σχετικά με την τύχη των χρημάτων των επενδυτών, τον έχουν κουράσει αφόρητα.
Ωστόσο, η αφορμή που ξεχείλισε το ποτήρι, δόθηκε με τα προχθεσινά απαράδεκτα γεγονότα στη Σουρωτή. Τα οποία πληροφορήθηκε στο… Αγιο Ορος, όπου βρισκόταν τις τελευταίες μέρες. Ο Ζαγοράκης αισθάνθηκε προδομένος και ,ταυτόχρονα, εκτεθειμένος. Προδομένος γιατί είχε πάρει κατ΄ επανάληψη υποσχέσεις ακόμη και από τους πιο φανατικούς οπαδούς του ΠΑΟΚ ότι δεν θα δημιουργήσουν ποτέ το παραμικρό πρόβλημα. Και εκτεθειμένος γιατί η κοινή γνώμη σχημάτισε την εντύπωση ότι, παρά τη δυναμική του, την αποδοχή του από τον κόσμο του ΠΑΟΚ και την εμβέλεια του ονόματός του, δεν κατόρθωσε να απαλλάξει τον ΠΑΟΚ από τους λίγους αλήτες, τα λίγα κακοποιά στοιχεία, τους λίγους ανεγκέφαλους. Αυτή την αίσθηση είχε και πέρσι, όταν οι ανεγκέφαλοι ξυλοκοπούσαν σεκιουριτάδες και άλλους οπαδούς για να μπουν τζάμπα στο γήπεδο.
Τότε είχε εκδώσει και την περίφημη ανακοίνωση, με την οποία έλεγε ότι θα βάλει τέλος στην αλητεία…Στη χθεσινή σύσκεψη των μελών της διοίκησης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, δεν μετείχε. Πιθανόν να μη βρισκόταν ακόμη στη Θεσσαλονίκη. Μίλησε με όλους τηλεφωνικώς και τους ανακοίνωσε την οριστική και αμετάκλητη, όπως είπε, απόφασή του, να παραιτηθεί. Λίγο νωρίτερα, είχε ενημερώσει σχετικά και τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη ΠΑΟΚ, Θανάση Κατσαρή.
Βιολίδης, Μανδρίνος, Ποικιλίδης και Μηλιωρίδης έσπευσαν να δηλώσουν ότι υποβάλλουν και αυτοί τις παραιτήσεις τους. Τους παρακάλεσε να παραμείνουν και έτσι δεν επέμειναν.
Οι τέσσερις, παρουσία του Ζήση Βρύζα, κουβέντιασαν στη συνέχεια και αποφάσισαν να συνεχίσουν στους ρόλους τους, έως ότου βρεθεί κάποια ικανοποιητική διάδοχη κατάσταση. Για τη θέση του προέδρου, υπήρξαν δύο προτάσεις. Προτιμήθηκε ο Βρύζας αντί του Ηλία Βιολίδη, γιατί, όπως ειπώθηκε στη σύσκεψη, κάνει μεγαλύτερο «γκελ» στον κόσμο.
Και οι πέντε συμφώνησαν ότι πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια ώστε να βρεθεί κάποιος ισχυρός, σοβαρός και φερέγγυος επενδυτής. Στο μεταξύ, βέβαια, θα γίνει η τυπική προσφυγή στο Πρωτοδικείο, ώστε να συμπληρωθεί με τον διορισμό του Βρύζα η θέση της προσωρινής διοίκησης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που έμεινε κενή.
Το βασικό ερώτημα που ζητά απάντηση (ανάμεσα σε πολλά άλλα) είναι εάν η επόμενη μέρα στον ΠΑΟΚ κρύβει ένα επώδυνο «πισωγύρισμα». Είναι επίφοβο. Το σοκ από την αποχώρηση του Ζαγοράκη είναι ισχυρό. Λογικό θα είναι να έχει αντίκτυπο στους παίκτες, τον Σάντος (να ένα ακόμη θέμα…) και στους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Το πιο επικίνδυνο, όμως, είναι να διαρραγεί η ενότητα του κόσμου, με συνέπεια να μειωθεί και η συγκλονιστική, χάρη στον Ζαγοράκη, συσπείρωσή του γύρω από την ομάδα. Οι εποχές Βουλινού, Μπατατούδη, Παγώνη-Γούμενου δεν είναι τόσο μακρινές ώστε να μην αποτελούν ακόμη και σήμερα εφιάλτη…
Εάν υποτεθεί ότι όντως τα μέλη της διοίκησης που παραμένουν, θα κινήσουν γη και ουρανό για την εξεύρεση ισχυρού επενδυτή, ίσως αυτή τη φορά η προσπάθειά τους αποδώσει καρπούς, με δεδομένο ότι ο ενδιαφερόμενος (εάν υπάρξει) δεν θα… φοβηθεί να πλησιάσει εξ αιτίας της πληθωρικής παρουσίας του Ζαγοράκη. Ένα είναι βέβαιο. Ότι οι πέντε δεν πρέπει να λυγίσουν μπροστά στις ευθύνες, τώρα που θα πιάσουν μόνοι τους την καυτή πατάτα, χωρίς την ασπίδα που λεγόταν Ζαγοράκης.
Οσο για τον Φερνάντο Σάντος, που δεν έκρυψε ποτέ την πρόθεσή του να αποχωρήσει εάν τυχόν αποχωρήσει ποτέ ο Θόδωρος Ζαγοράκης, ήρθε η ώρα να το σκεφτεί σοβαρά, καθώς μια απλή υπόθεση έγινε, δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ, γεγονός. Ο ίδιος ο Ζαγοράκης ήδη του ζήτησε να παραμείνει. Αγνωστο πώς θα αντιδράσει ο ίδιος. Αγνωστο είναι επίσης τι θα αποφασίσει για τον Σάντος η χωρίς τον Ζαγοράκη διοίκηση…