Μία πολύ… ρομαντική συνέντευξη, με την οποία θέλησε να περάσει πολλά μηνύματα για το μέλλον του ποδοσφαίρου, παραχώρησε στην τελευταία έκδοση του τριμηνιαίου περιοδικού της ΟΥΕΦΑ, «The Technician», ο Χενκ Τεν Κάτε. Ο Ολλανδός τεχνικός ξεκαθάρισε πως στόχος του είναι να φύγει από τον Παναθηναϊκό, έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα, προκειμένου να κάνει χαρούμενο τον κόσμο της ομάδας, που έχει πέντε χρόνια χωρίς τίτλο. Παράλληλα, είχε την ευκαιρία να αναλύσει τη φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο και την προπονητική, τονίζοντας πως το πιο σημαντικό είναι «η αγάπη για το παιχνίδι και όχι για το χρήμα»! Ακόμη, επανέλαβε την επιθυμία του να επιστρέψει στον σύλλογο που τον ανέδειξε και να τον μετατρέψει σε πρωταγωνιστή…
«Για εμένα είναι πολύ σημαντικό να κερδίσω το ελληνικό πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό και να αφήσω κάτι πίσω μου. Αυτό σημαίνει πως θα έχω αναπτύξει μία ομάδα που θα παίζει ποδόσφαιρο κατοχής και θα έχω αναδείξει ορισμένους νεαρούς ποδοσφαιριστές, που θα εδραιωθούν στην πρώτη ομάδα», ήταν η αρχική τοποθέτηση του Τεν Κάτε και πρόσθεσε:
«Δεν είμαι ο τύπος του προπονητή που τον προσλαμβάνεις για βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Αγαπώ το παιχνίδι πάρα πολύ για να δουλεύω μονάχα για τη νίκη. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο για μένα και για σένα, είναι για εκατομμύρια ανθρώπους που αγαπούν το παιχνίδι. Νομίζω ότι όλοι οι προπονητές πρέπει να σκεφτούν τις ευθύνες τους απέναντι στους οπαδούς, ώστε να δείξουν διασκεδαστικό παιχνίδι».
Οσο για τον μακροπρόθεσμο στόχο του, επανέλαβε την πρόθεσή του να επιστρέψει στον σύλλογο που τον ανέδειξε: «Ελπίζω να επιστρέψω στον παλιό μου σύλλογο, τους Γκόου Αχεντ Ιγκλς, και να επενδύσω στο μέλλον. Είναι σαν την ίδια τη ζωή, αν δεν επενδύσεις κάτι, δεν θα σου έρθει ανταπόδοση. Προτεραιότητα είναι να έχεις φιλοσοφία στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να επενδύουμε στο μέλλον του παιχνιδιού και θέλω να δείξω την αφοσίωσή μου σε αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι στον σύλλογο έκοψαν την ακαδημία για να γίνουν μέλος μιας κοινοπραξίας. Οταν σταματήσω την προπονητική, θα βοηθήσω τον σύλλογο να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο. Η πρώτη κίνηση θα είναι να φέρω πίσω τις ακαδημίες. Οταν έχεις καλή ακαδημία, πάντα μπορείς να επιστρέψεις. Ενας σύλλογος χρειάζεται βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη πολιτική. Χωρίς ακαδημία δεν υπάρχει μακροχρόνια πολιτική και κάποια στιγμή θα το πληρώσεις αυτό».
Ο Χενκ Τεν Κάτε αναφέρθηκε και στη θητεία ως βοηθός προπονητή στην Μπαρτσελόνα, τονίζοντας ότι αναγκάστηκε να παίξει και τον ρόλο του «κακού μπάτσου»: «Οταν πήγα στην Μπαρτσελόνα με τον Φρανκ (σ.σ.: Ράικαρντ), μιλήσαμε για τον τρόπο που μπορούμε να συνεργαστούμε. Προτού πάω στο «Καμπ Νόου» υπήρξα μόλις μια φορά βοηθός. Ο Φρανκ ήταν φίλος μου, κάτι το οποίο διευκόλυνε τον καταμερισμό των ρόλων μας. Ηταν μια πρόκληση γιατί η Μπάρτσα δεν είχε κατακτήσει τίτλο για μια πενταετία. Ο Φρανκ ήταν επίσης νεοφερμένος στον σύλλογο, ενώ εγώ είχα εμπειρία σε μικρότερες ομάδες. Οπότε, έκανα μια πρόταση για τους τομείς που μπορούσα να βοηθήσω. Το κλειδί ήταν η μεταξύ μας σχέση, αλλά και η σχέση που αναπτύξαμε με τους ποδοσφαιριστές. Στην Ισπανία το ονομάζουν «καλός μπάτσος, κακός μπάτσος». Οπότε, ήμουν ο κακός μπάτσος και ο Φρανκ ο καλός. Πραγματικά, δεν το κάναμε συνειδητά αυτό, απλά ήταν οι χαρακτήρες μας έτσι. Ηταν μια πολύ καλή ισορροπία».
Επίσης, ανέλυσε και το περίγραμμα του ποδοσφαιριστή που κερδίζει την εμπιστοσύνη του: «Μ’ αρέσουν οι παίκτες με επιθετικογενές σκεπτικό. Μ’ αρέσουν όσοι δημιουργούν και συγκεντρώνονται στο παιχνίδι. Ασφαλώς μόνο με τέτοιου είδους ποδοσφαιριστές δεν κερδίζεις. Χρειάζεσαι ισορροπία. Αλλά οι ομάδες μου πάντοτε ρέπουν προς τη δημιουργία και την επιθετική πλευρά του παιχνιδιού. Η αγάπη για το ποδόσφαιρο είναι εξίσου σημαντική, γιατί σήμερα έχουν κάποιους που απλώς αγαπούν το χρήμα».
Τέλος, έκανε και τις προβλέψεις του για το μέλλον του ποδοσφαίρου: «Το παιχνίδι γίνεται ολοένα και γρηγορότερο και οι ελεύθεροι χώροι περιορίζονται. Η πίεση στους προπονητές θα συνεχίσει να αυξάνεται σ’ έναν κόσμο όπου το αποτέλεσμα γίνεται ο μοναδικός στόχος. Αυτό με στενοχωρεί, γιατί δεν θα βοηθήσει την ανάπτυξη του παιχνιδιού. Οι συνεχείς αλλαγές προπονητών δεν βοηθούν. Αλλάζουν απλώς για να αλλάξουν».