Σε οποιαδήποτε χώρα εάν είχε συλληφθεί Ολυμπιονίκης και για οποιοδήποτε λόγο, θα είχε γίνει χαλασμός κόσμου. Στην Ελλάδα του 2009 συνέλαβαν και οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων ούτε ένα ούτε δύο, αλλά πέντε προπονητές – Ολυμπιονίκες και παγκόσμιους πρωταθλητές της πάλης, τους υπέβαλαν σε ολονύχτια ταλαιπωρία και λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων (!), αλλά η είδηση πέρασε στα πολύ ψιλά των εφημερίδων. Αντίθετα, πρώτο θέμα έπαιζαν οι δηλώσεις του Κόκκαλη για το πώς ο Ολυμπιακός θα κατατροπώσει τον αιώνιο αντίπαλο και οι απαντήσεις των ιδιοκτητών του Παναθηναϊκού…
Οι προπονητές και οι Ολυμπιονίκες της πάλης δεν συνελήφθησαν επειδή απασχόλησαν την ελληνική κοινωνία με κάποια συμπεριφορά σκανδαλοθηρικού τύπου, ούτε οι συγκεκριμένοι έχουν σκηνοθετήσει “τροχαία” δυστυχήματα για να αποφύγουν ελέγχους αντιντόπινγκ. Οι συγκεκριμένοι δεν έχουν ενοχλήσει ποτέ το κοινό αίσθημα για κάτι αρνητικό, παρά μονάχα για τις επιτυχίες τους στις παλαίστρες.
Αντιλαμβανόμαστε βεβαίως την παροιμιώδη αφασία, τη νοσηρότητα και τη βαθύτατη κρίση που περνά το ελληνικό αθλητικό μοντέλο. Παραδεχόμαστε ότι ο αθλητής που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στην προπόνηση και γίνεται πρωταθλητής, ο καθένας πράττει με τα δικά του προσωπικά κίνητρα: άλλος επιδιώκοντας την κοινωνική καταξίωση και άλλοι κυνηγώντας ρεκόρ, νίκες και χρήμα. Όμως όπως κι αν έχει, όλοι υπόκεινται σκληρό ηθικό και ψυχολογικό βιασμό όταν αντιλαμβάνονται ότι η επίσημη πολιτεία τους ξεχνά και τους πετά στην άκρη μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας. Άλλους τους πετά εάν δεν ενταχθούν στο σύστημα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που γυροφέρνει τους πρωταθλητές εν είδη πασαρέλας μόνο και μόνο για ίδιον κομματικό όφελος.
Από πού κι ώς πού όμως ο αθλητής και ο πρωταθλητής θεωρείται πάντα ένα άβουλο ον, ένα “πολιτικό εργαλείο” της εκάστοτε κυβέρνησης, ένας πολίτης που δεν μπορεί να μιλά και να διεκδικεί; Η συμβολική κατάληψη των γραφείων της ΕΟΦΠ και η ανάδειξη δίκαιων αιτημάτων τάραξε το αθλητικό κατεστημένο, περισσότερο κι από την απεργία των καλαθοσφαιριστών. Διότι δεν προκλήθηκε από επαγγελματίες με “ηχηρά” συμβόλαια, αλλά από αυτούς που κατά την ελληνική πολιτεία αποτελούν την “πλέμπα” των “μικρών” αθλημάτων. Αυτό εξόργισε και την αμαρτωλή διοίκηση της ΕΟΦΠ. Εκκωφαντική και η σιωπή του υπουργού Πολιτισμού και της ΓΓΑ.
Αυτός είναι ο συμβολισμός αυτής της κατάληψης, χωρίς τα αιτήματα να περνούν σε δεύτερη μοίρα: εξόφληση των επί 28 μήνες απλήρωτων προπονητών, όχι ματαίωση των παιδικών αγώνων για λόγους αλλοίωσης του εκλογικού σώματος της ΕΟΦΠ, να μην πληρώσουν τα έξοδα διεξαγωγής των αγώνων στην Κομοτηνή οι προπονητές και αθλητές, μέτρα για τη διαφάνεια και την ανάπτυξη του αθλήματος.
Εν τω μεταξύ, εδώ και δυο χρόνια εκκρεμεί η δημοσίευση των πορισμάτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου και της κατʼ επείγουσας παρέμβασης της Εισαγγελίας από τους διαχειριστικούς ελέγχους στην εν λόγω Ομοσπονδία.
ΠΗΓΗ:aristeraextrem.wordpress.com