Εικοσιπέντε χρόνια είναι πολλά, χωρίς τίτλο Πρωταθλητή, για τον ΠΑΟΚ. Ισως γίνουν και 26. Σημασία, όμως, έχει ότι μετά από 25 χρόνια είναι και πάλι σε θέση να κάνει ο ΠΑΟΚ πρωταθλητισμό, όπως είχε οραματιστεί και είχε υποσχεθεί στον λαό του ΠΑΟΚ ο Θόδωρος Ζαγοράκης, ποντάροντας στις γνώσεις και την εμπειρία του Φερνάντο Σάντος.
Συνειρμικά, οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ αναπολούν εκείνη την αγωνιστική περίοδο και, πολύ φυσιολογικά, επιχειρούν (όσοι έζησαν βέβαια την κατάκτηση του Πρωταθλήματος του 1985) συγκρίσεις ανάμεσα στις δύο εποχές, τις δύο ομάδες του ΠΑΟΚ και τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε και τώρα, σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Υπάρχουν αρκετές ομοιότητες:
1. Χωρίς θετικές προβλέψεις
Ο ΠΑΟΚ είχε αρχίσει και τότε το Πρωτάθλημα χωρίς κανείς να διανοείται, έστω, ότι μπορεί να το κατακτήσει. Δεν ήταν αυτός ο αρχικός στόχος. Προέκυψε στην πορεία.
2. Σταθερότητα
Προέκυψε γιατί η ομάδα παρουσίασε μια σταθερά καλή απόδοση, με θετικά αποτελέσματα, ενώ Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ ήταν... ντεφορμέ σε όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, σε σύγκριση βέβαια με την αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τα αμέσως προηγούμενα χρόνια.
3. Προπονητής χαμηλών τόνων
Διέθετε και τότε ο ΠΑΟΚ έναν προπονητή ορθολογιστή. Ο Αυστριακός Βάλτερ Σκότσικ δούλευε νύχτα-μέρα, προγραμμάτιζε τα πάντα, δίδασκε ποδόσφαιρο, αλλά και φιλοσοφία συμπεριφοράς στους παίκτες, ενώ ήταν όχι μόνο ως τεχνικός, αλλά γενικότερα, ως άνθρωπος, χαμηλών τόνων.
4. Ομάδα συνόλου
Ο ΠΑΟΚ δεν είχε εξαιρετικές μονάδες, με εξαίρεση τον ανυπέρβλητο αρχηγό του, τον Γιώργο Σκαρτάδο και τον Κώστα Ιωσηφίδη, που διένυε, πάντως, την τελευταία σεζόν της ποδοσφαιρικής καριέρας του. Είχε, όμως, ομάδα. Είχε σύνολο ομοιογενές, “δεμένο”, καλά δουλεμένο. Και, πάνω απ' όλα, αυτό το σύνολο αποτελούσε μια αγαπημένη οικογένεια.
5. Ο κόσμος κοντά και παντού!
Κοινός παρονομαστής και ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Ενθουσιασμένος από την καλή πορεία και ανακουφισμένος γιατί μόλις είχε απαλλαγεί από τον ανεπιθύμητο τότε (...) Γιώργο Παντελάκη, στήριξε τη διοίκηση του Πέτρου Καλαφάτη, στήριξε την ομάδα και βάδισε μαζί της χέρι-χέρι έως το τέλος. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ήταν τότε παντού. Σε όλα τα γήπεδα όλης της Ελλάδας. Βλέπετε δεν είχαν “εφευρεθεί” ακόμη οι σημερινοί αντισυνταγματικοί νόμοι...
Και μια (ουσιαστική) διαφορά
Η διαφορά είναι ότι τότε, έξι αγωνιστικές πριν από το τέλος, ο ΠΑΟΚ βρισκόταν ήδη στην κορυφή και κατόρθωσε εκεί να παραμείνει. Σήμερα, περιμένει στραβοπατήματα του Παναθηναϊκού για να επωφεληθεί και του Ολυμπιακού για να βγάλει νοκ άουτ τον έναν από τους δύο συνδιεκδικητές του τίτλου. Η ομάδα, όμως, αποδεικνύει ότι διαθέτει μέταλλο και είναι αποφασισμένη να αντέξει έως το τέλος διεκδικώντας όλες τις πιθανότητές της. Το κυριότερο απ' όλα είναι ότι τώρα πια το πιστεύει. Οπως το πίστεψε, από ένα σημείο και μετά, η ομάδα του Σκότσικ...
>>>Aρθρο του Στέλιου Γρηγοριάδη στο sportdog.gr