Στις 14 Νοεμβρίου 2007 η ΜyFootballClub, εταιρεία την οποία ίδρυσε ένας αθλητικός συντάκτης ονόματι Γουίλ Μπρουκς, άρχισε μία συνεργασία με τη διοίκηση της άσημης Εμπσφλιτ Γιουνάιτεντ (Εbbsfleet United F.C).
Η Φλιτ για τους φίλους της ήταν μέχρι τότε μία συνοικιακή ομάδα του Νοτίου Ομίλου της Conference (η δική μας Γ΄ Εθνική) με έδρα το Νόρθφλιτ, μία βιομηχανική γειτονιά δυτικά του Λονδίνου, χτισμένη στις όχθες του Τάμεση.
Τη χρονιά εκείνη η Εμπσφλιτ μόλις είχε πάρει το νέο της όνομα από τη συγχώνευση της Γκρέιβσεντ και της Νόρθφλιτ.
Οι αντιδράσεις των φιλάθλων ήταν πολλές, αγωνιστικά βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ τα οικονομικά της ήταν σε τραγική κατάσταση!
Η ιδέα του Μπρουκς έμοιαζε με σανίδα σωτηρίας για την Εμπσφλιτ.
Το μοντέλο συνεργασίας της ΜyFC και της διοίκησης της ομάδας με στόχο την αύξηση των εσόδων ήταν απλούστατο στην εφαρμογή αλλά μεγαλοφυές στη σύλληψη.
Με σύνθημα «Γίνε ιδιοκτήτης- Διάλεξε την ενδεκάδα» ο σύλλογος καλούσε τους φίλους του να εγγραφούν στην ιστοσελίδα ως μέλη του έναντι 35 λιρών ετησίως, αλλά, αντίθετα με τον διακοσμητικό ρόλο που έχουν τα μέλη στις ομάδες, εκείνοι θα μπορούσαν μέσα από εφαρμογές που υποστήριζε το σάιτ να διαλέξουν την ενδεκάδα και το σύστημα, να ψηφίσουν για τις μεταγραφές, ακόμα και να επιλέξουν τα είδη που θα πούλαγε το κυλικείο του γηπέδου! Αυτό ήταν...
Η επιτυχία του εγχειρήματος ξεπέρασε και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις των ανθρώπων του συλλόγου. Το κοντέρ στην πρώτη περίοδο των εγγραφών «έγραψε» 53.051, εκ των οποίων σχεδόν οι 27.000 πλήρωσαν τελικά τη συνδρομή τους, τα έσοδα ξεπέρασαν τις 700.000 λίρες, ενώ ο θόρυβος προσείλκυσε χορηγούς όπως τα τρένα Εurostar που μέσω του Εurotunell ενώνουν την Αγγλία με το Παρίσι και τις Βρυξέλλες!
Το νέο διαδόθηκε αστραπιαία στις διαδικτυακές πιάτσες των ποδοσφαιρόφιλων σε όλο τον κόσμο.
Και μόνο στη σκέψη ότι μπορούσαν να έχουν λόγο στον τρόπο που αγωνίζεται μία αληθινή ημιεπαγγελματική ομάδα, χιλιάδες επίδοξοι πρόεδροι- προπονητές βρέθηκαν στο διαδικτυακό κατώφλι της Εμπσφλιτ.
Μέσα από τη διαδικασία αυτή, η αγωνιστική πορεία του αγγλικού συλλόγου πήρε την ανιούσα, με αποκορύφωμα, την επόμενη σεζόν, να συμμετάσχει στα πλέι οφ για την άνοδο και κυρίως να στεφθεί κυπελλούχος της Conference σε έναν αξέχαστο τελικό ο οποίος διεξήχθη στο Γουέμπλεϊ παρουσία 40.000 θεατών, απέναντι στην Τοργκ, με σκορ 1-0.
«Είναι σαν το football manager, αλλά δεν είναι παιχνίδι. Είναι πραγματικότητα. Είναι εκπληκτικό να ξέρεις ότι ένα μεγάλο μέρος αυτής της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο, το έχεις διαλέξει εσύ» λέει ο Τζακ Χόου, φίλαθλος της Εμπσφλιτ.
Το πείραμα της Εμπσφλιτ δείχνει ότι με όπλο το Διαδίκτυο κάθε μικρή ή μεγάλη κοινότητα, σε κάθε πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας, μπορεί να αναδιοργανωθεί πιο δίκαια, πιο δημοκρατικά, πιο αποτελεσματικά
Με εγεγραμένα μέλη από κάθε γωνιά του πλανήτη και με ενδιαφέρον από όλο τον κόσμο του ποδοσφαίρου, όπως ήταν λογικό, τα σχέδια της ΜyFC δεν έμειναν στη σχέση ομάδας- μέλους, έστω και με τις αυξημένες αρμοδιότητες που αυτή παρείχε.
Στα μέσα της επόμενης σεζόν, στις 16 Ιανουαρίου 2008, η διαχειρίστρια εταιρεία προχώρησε ένα βήμα παραπάνω φέρνοντας σε ψηφοφορία το ενδεχόμενο άμεσης- πλέοναγοράς του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του συλλόγου, ύψους 635.000 λιρών από τα ίδια τα μέλη του! Το πακέτο θα ανήκε ισόποσα σε καθένα από αυτά. Η ιδέα απέσπασε θετική ψήφο από το 95,89% των μελών και η Εμπσφλιτ Γιουνάιντεντ έγινε η πρώτη ομάδα στον κόσμο με 17.368 «μεγαλομετόχους»!
Αργότερα πολλές ομάδες προσέγγισαν τη ΜyFC με σκοπό μία παρόμοια συνεργασία.
Ηδη το μοντέλο της «λαϊκής διοίκησης» ακολουθείται σε μεγάλο ή μικρότερο ποσοστό από ομάδες σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Δανία, η Γερμανία, η Γαλλία, το Ισραήλ, η Πολωνία, η Ρωσία, ακόμα και η Ιαπωνία.
Η επιτυχία του εγχειρήματος της Εμπσφλιτ προκάλεσε το επιστημονικό ενδιαφέρον κοινωνιολόγων και αναλυτών σε όλο τον κόσμο.
Κοινό συμπέρασμα είναι ότι η χρήση του Ιντερνετ και των εργαλείων που αυτό παρέχει εισάγει πλέον τις κοινωνικές ομάδες σε μία νέα πρωτόγνωρη διαδικασία αυτο-οργάνωσης με αξιοθαύμαστα αποτελέσματα.
Το μόνο που απομένει είναι η συνειδητοποίηση αυτής της δυνατότητας.
«Σήμερα πιο πολύ από ποτέ, περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να πουν περισσότερα σε περισσότερους. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εργαστούμε μαζί σε παγκόσμια κλίμακα σε μία συμμετοχική διακυβέρνηση, σε ένα πραγματικά δίκαιο περιβάλλον ισότητας, αλληλοβοήθειας και δημοκρατίας» τονίζει ο Κλέι Σίρκι, συγγραφέας και καθηγητής Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης.
Το παράδειγμα της Εμπσφλιτ δείχνει τον δρόμο.
Το ηλεκτρονικό σύστημα δέχεται και επεξεργάζεται τις επιλογές των μελών που όλη την εβδομάδα ψηφίζουν την καλύτερη ενδεκάδα πουκατά τη γνώμη τους- πρέπει να παρατάξει ο προπονητής Λίαμ Ντάις.
Παράλληλα έχουν στη διάθεσή τους όλα τα δεδομένα των παικτών (στατιστικά, τραυματισμοί, τιμωρίες κ.λπ.) ώστε να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή. Την παραμονή του αγώνα ο κόουτς παίρνει το... χαρτάκι, όχι όμως από έναν αλλά από 27.000 «προέδρους» με βάση τις επιλογές της πλειοψηφίας.
Από εκεί και πέρα ο προπονητής έχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων την ώρα του ματς. Μπορεί να διαφοροποιεί τα συστήματα και να κάνει αλλαγές όπως νομίζει και κανείς δεν αναμειγνύεται στα προπονητικά του καθήκοντα.
«Ο καθένας έχει ξεπεράσει τον εαυτό του για να εδραιωθεί ο σύλλογος στις θέσεις πάνω από τη μέση της βαθμολογίας. Ασφαλώς, η ομάδα χρειάζεται κάτι παραπάνω για να ανέβει επίπεδο. Ως οπαδός της όμως, νομίζω ότι η ιδέα είναι φανταστική» λέει ο ιρλανδός τεχνικός.
ΠΗΓΗ:tanea.gr