Σύμφωνα με τον Κανονισμό Επικοινωνίας Δημοσίων Υπηρεσιών (Κ.Ε.Δ.Υ. - http://www.thessalia.gov.gr/mediaupload/KEDY.pdf), του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, στο Δεύτερο Μέρος, στην περ.8, ορίζεται:
«8. Διαβάθμιση Είναι ο χαρακτηρισμός του εγγράφου με έναν όρο που δηλώνει ότι η γνωστοποίησή του σε αναρμόδιο ή άγνωστο πρόσωπο θα επέφερε ζημία στο κράτος. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της ζημίας, το έγγραφο χαρακτηρίζεται με κατάλληλο βαθμό ασφαλείας. Το βαθμό Ασφαλείας τον επιλέγει ο συντάκτης βάσει του περιεχομένου του εγγράφου και ελέγχεται από όλους τους αρμοδίους που προσυπογράφουν το έγγραφο. Ανάλογα, λοιπόν το βαθμό ασφαλείας με τον οποίο πρέπει να κινηθεί το έγγραφο, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε με έναν από τους παρακάτω χαρακτηρισμούς.
α. Άκρως Απόρρητο (Για θέματα ύψιστης εθνικής σπουδαιότητας ή όταν περιλαμβάνει στοιχεία που αφορούν την ιδιωτική ή οικογενειακή ζωή τρίτων). Σχετικές οι διατάξεις ιδίως των νόμων 2690/99 άρθρο 5 και 2472/97.
β. Απόρρητο (Όταν πρέπει να λαμβάνουν γνώση μόνο τα απολύτως αναγκαία πρόσωπα).
γ. Εμπιστευτικό (Όταν οι πληροφορίες που περιέχει μπορούν να προκαλέσουν δυσλειτουργίες αν περιέλθουν σε γνώση αναρμόδιων )».
Σύμφωνα με την Πρόταση κανονισμού COM(2000) C5-0057/2000 – 2000/0032 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
«Οι όροι και οι κανόνες της εμπιστευτικής μεταχείρισης εγγράφων περιλαμβάνονται ήδη στις σχετικές μεμονωμένες διατάξεις του κοινοτικού δικαίου. Οι εν λόγω διατάξεις ισχύουν εφόσον προβλέπονται από τις ίδιες τις Συνθήκες ή από νομικές διατάξεις οι οποίες απορρέουν άμεσα από τις Συνθήκες».
Σύμφωνα με το ‘Εγχειρίδιο απαντήσεων στα συνηθέστερα ερωτήματα σε θέματα του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (έκδοσης Δεκεμβρίου 2008 - http://www.logistis.gr/files/DIAFORA/FOROLOGIKOI_ODHGOI/egx_dioi_diad.pdf):
«Ο χαρακτηρισμός από τη Διοίκηση ενός εγγράφου ως «εμπιστευτικού», δεν συνιστά, αφ΄ εαυτού, απόρρητο προβλεπόμενο από ειδικές διατάξεις και κατά συνέπεια δεν είναι λόγος απόρριψης του αιτήματος, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 5 του Κ.Δ.Δ., εκτός αν το έγγραφο αφορά σε θέμα, η γνωστοποίηση του οποίου μπορεί, ενδεχομένως, να προκαλέσει βλάβη του δημοσίου συμφέροντος (σχετ. ΔΙΣΚΠΟ/Φ16/6228/19-4-2005), (Σημείωση: το ερώτημα αυτό και η αντίστοιχη απάντηση είναι καταχωρημένα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εσωτερικών: www.gspa.gr, στη διαδρομή Δημόσια Διοίκηση/ Σχέσεις Κράτους- Πολίτη/ Πρόσβαση σε διοικητικά έγγραφα- Χορήγηση αντιγράφων εγγράφων)».
Περαιτέρω, σύμφωνα με την Γνωμοδότηση 1/2005 (3946/04/Γνωμ.1/26-1-2005) του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomologia/geap1_05.htm :
«Ο χαρακτηρισμός ενός εγγράφου ως "εμπιστευτικού", αν δεν συντρέχει άλλη περίπτωση που καθιστά μη νόμιμη την αίτηση για πρόσβαση τρίτου σ' αυτό, δεν αρκεί για την μη ικανοποίηση του αιτήματος για τη χορήγηση αντιγράφου...θα πρέπει κάθε φορά να αξιολογείται αν σ' αυτά υπάρχουν στοιχεία που προστατεύονται από διατάξεις που καθιερώνουν απόρρητο, όπως π.χ. φορολογικά στοιχεία ή έγγραφα που ενσωματώνουν δικαιώματα πνευματικής ή βιομηχανικής ιδιοκτησίας, ή αφορούν την ιδιωτική ή οικογενειακή ζωή τρίτου».
Είναι γνωστό ότι η ΕΠΟ είναι ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, δεν αποτελεί φορέα του Δημοσίου και δεν ισχύουν, στην περίπτωσή της, οι ως άνω ορισμοί.
Σε αντιδιαστολή όμως, είναι ιδιαίτερα περίεργο πώς η κατάσταση της ‘εμπιστευτικότητας’ η οποία ενώ δεν θεωρείται δεσμευτική ούτε και για τις πλέον σύνθετες ανάγκες ευαίσθητων φορέων του Δημοσίου και δεν αναστέλλει το δικαίωμα του πολίτη για ενημέρωση και λήψη αντιγράφων εγγράφων, εντούτοις ισχύει για ένα απλό σωματείο, όπως η ΕΠΟ.
Μήπως μπορείτε ως έγκριτος νομικός που είστε, να παράσχετε σχετικές εξηγήσεις;