"ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΟΝΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ"
"Η αυτοκάθαρση του χώρου του ποδοσφαίρου, έστω και αναγκαστική, αποτελεί μονόδρομο. Όσοι επενδύουν σ’ αυτόν, όποια κι αν είναι τα οφέλη που προσδοκούν, δεν μπορεί να μην έχουν πλέον αντιληφθεί ότι το πραγματικό συμφέρον τους είναι να επικρατήσει στο χώρο αμεροληψία και αντικειμενικότητα, να καταργηθούν οι διαχωριστικές γραμμές που οριοθετούν προκαταλήψεις (κομματικές, σωματειακές, τοπικιστικές), να τηρηθούν οι ίσες αποστάσεις και να εφαρμοστούν οι νόμοι και οι κανονισμοί προς πάσα κατεύθυνση. Το ποδόσφαιρο δεν έχει ανάγκη από καθεστώς μονοκρατορίας, όπου θα υπάρχει ένας κατ’ επιβολή πρωταγωνιστής και περί αυτόν θα κινούνται ενδεείς, υποτελείς και ανίσχυροι κομπάρσοι. Το τίμημα της αναξιοπιστίας το πληρώνουν μακροπρόθεσμα και εκείνοι που απολαμβάνουν τον ρόλο του προσωρινού πρωταγωνιστή , παραγνωρίζοντας τον απαράβατο νόμο πως κάθε δράση προκαλεί αναπόφευκτα και την αντίδρασή της. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό είναι κοντόφθαλμος. Γιατί η δόξα ( και όλα τα παρεπόμενα οφέλη) του πρωταθλητή έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα όταν κατακτιέται σε υγιές και συναγωνιστικό περιβάλλον. Αυτή η φαινομενικά ρομαντική αντίληψη, είναι συγχρόνως και υπέρτατα ρεαλιστική για την αναστροφή του κλίματος και την έξοδο από τον φαύλο κύκλο του δόγματος «ο θάνατός σου, η ζωή μου»
Γιώργος Λυσαρίδης, πρώην ΓΓΑ.
"Η αυτοκάθαρση του χώρου του ποδοσφαίρου, έστω και αναγκαστική, αποτελεί μονόδρομο. Όσοι επενδύουν σ’ αυτόν, όποια κι αν είναι τα οφέλη που προσδοκούν, δεν μπορεί να μην έχουν πλέον αντιληφθεί ότι το πραγματικό συμφέρον τους είναι να επικρατήσει στο χώρο αμεροληψία και αντικειμενικότητα, να καταργηθούν οι διαχωριστικές γραμμές που οριοθετούν προκαταλήψεις (κομματικές, σωματειακές, τοπικιστικές), να τηρηθούν οι ίσες αποστάσεις και να εφαρμοστούν οι νόμοι και οι κανονισμοί προς πάσα κατεύθυνση. Το ποδόσφαιρο δεν έχει ανάγκη από καθεστώς μονοκρατορίας, όπου θα υπάρχει ένας κατ’ επιβολή πρωταγωνιστής και περί αυτόν θα κινούνται ενδεείς, υποτελείς και ανίσχυροι κομπάρσοι. Το τίμημα της αναξιοπιστίας το πληρώνουν μακροπρόθεσμα και εκείνοι που απολαμβάνουν τον ρόλο του προσωρινού πρωταγωνιστή , παραγνωρίζοντας τον απαράβατο νόμο πως κάθε δράση προκαλεί αναπόφευκτα και την αντίδρασή της. Όποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό είναι κοντόφθαλμος. Γιατί η δόξα ( και όλα τα παρεπόμενα οφέλη) του πρωταθλητή έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα όταν κατακτιέται σε υγιές και συναγωνιστικό περιβάλλον. Αυτή η φαινομενικά ρομαντική αντίληψη, είναι συγχρόνως και υπέρτατα ρεαλιστική για την αναστροφή του κλίματος και την έξοδο από τον φαύλο κύκλο του δόγματος «ο θάνατός σου, η ζωή μου»
Γιώργος Λυσαρίδης, πρώην ΓΓΑ.