Η Ελλάδα είναι η χώρα που το (sport-) radarδουλεύει ακατάπαυστα δίνοντας διαρκές … στίγμα GPS, στο κέντρο συγκεκριμένων ελληνικών γηπέδων.
Και εκεί αρχίζει η αμηχανία.
‘Φταίνε οι αθλητικοί δικαστές και εισαγγελείς για τη μη επιβολή ποινών’, λέει ο ένας.
‘Όχι, φταίνε οι κανονισμοί και η ΕΠΟ που δεν τους τροποποιεί’, λέει ο άλλος.
Η ‘Δίκη’ είχε γράψει στις 23 Αυγούστου ότι στις 4 Μαϊου 2018 ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης εξέδωσε δελτίο τύπου (http://gga.gov.gr/grafeio-tupou/deltia-tupou/2454-4-5-2018) δίνοντας την ‘υπόσχεση’ ότι θα δημιουργούνταν ένα ‘ικανό πλαίσιο’ για την ουσιαστική αντιμετώπιση της μάστιγας των χειραγωγημένων ποδοσφαιρικών αγώνων και του παράνομου στοιχήματος.
Ως γνωστόν το 2016 το CAS έκρινε στην υπόθεση Σκεντέρμπεου κατά UEFA ότι οι εκθέσεις της Sportradar είναι ικανό αποδεικτικό μέσο για την επιβολή αθλητικών-πειθαρχικών κυρώσεων σε ομάδες.
Και τώρα η ‘Δίκη’ (ξανα-) ρωτά:
Τι είναι αυτό που εμπόδισε τη δημιουργία ενός ‘ικανού πλαισίου’ για την καταπολέμηση των ‘στημένων’, που ο κ. Βασιλειάδης είχε υποσχεθεί ότι θα ίσχυε από τη φετινή αγωνιστική περίοδο;
Και πόσο διαφορετικό (από το υφιστάμενο στην Ελλάδα) είναι το ‘πλαίσιο’ που υφίσταται στην Κύπρο, το οποίο κρίνεται ‘ικανό’ για να επιβάλλονται ποινές με βάση τις εκθέσεις της Sportradar;
Και κάτι ακόμα:
Αφού οι κανονισμοί της ΕΠΟ υποτίθεται ότι εναρμονίστηκαν με αυτούς των υπερκείμενων ποδοσφαιρικών αρχών, πώς γίνεται οι ‘δικοί μας’ να ‘μην κάνουν’ και 'να κάνουν' αυτοί της UEFA;