Την προηγούμενη εβδομάδα ένα μέλος της πειθαρχικής επιτροπής της FIFA συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Μαλαισίας. Οι τοπικές αρχές τον κατηγορούν για εμπλοκή του σε υπόθεση διαφθοράς και λίγες ώρες μετά τη σύλληψή του αφέθηκε ελεύθερος.
Ξέρετε ποια ήταν η πρώτη του ενέργεια; Να παραιτηθεί. Για ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο αυτή είναι μια αυτονόητη πράξη ευθιξίας. Στην Ελλάδα ουδέποτε τηρήθηκε.
Κορυφαίο παράδειγμα ο πρώην διαιτητής Γιώργος Μποροβήλος. Το 2011 ενεπλάκη στο σκάνδαλο του Koriopolis και του αποδόθηκαν κατηγορίες για στημένα παιχνίδια και στοιχηματική απάτη. Δύο χρόνια αργότερα εξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία πρόεδρος στη Super League! Αφού εξάντλησε τη θητεία του, το τριμελές εφετείο κακουργημάτων Αθηνών τον καταδίκασε πρωτοδίκως για αλλοίωση αποτελεσμάτων ποδοσφαιρικών αγώνων.
Αυτές τις μέρες διεξάγεται η εφετειακή δίκη, η οποία θα κρίνει και πάλι την τύχη του κ. Μποροβήλου. Παρότι κουβαλάει την πρωτόδικη καταδίκη, εξακολουθεί να είναι πρόεδρος του Αστέρα Τρίπολης και μέλος της Επιτροπής Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου της ΕΠΟ.
Το παράδειγμα Μποροβήλου είναι το πλέον κραυγαλέο για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα οι Ελληνες ποδοσφαιρικοί παράγοντες. Η πειθαρχική ατιμωρησία έχει εκτρέψει την κατάσταση και η δήθεν αυστηροποίηση του πειθαρχικού κώδικα δημιουργεί συνθήκες τραγέλαφου.
Υπ’ αυτήν την έννοια είναι απαραίτητη η άμεση νομοθέτηση τέτοιων ζητημάτων. Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση αρκείται σε άτυχη σύνθεση τροπολογιών και όχι σε ολοκληρωμένη αυστηροποίηση του αθλητικού νόμου.