Για να καταλάβει κανείς την τραγικότητα των στιγμών που ζει ο υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Βασιλειάδης με την κατάθεση του σχεδίου νόμου χθες, δεν χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ.
Αρκεί να διαβάσει μόνο τη δεύτερη παράγραφο της δεύτερης σελίδας της αιτιολογικής του έκθεσης (το πρώτο αρχείο pdf, από αριστερά):
‘Σε εθνικό επίπεδο, παρά τις μέχρι σήμερα καίριες νομοθετικές επεμβάσεις της Πολιτείας (σ.σ.: ποιες ακριβώς, τον νέο αθλητικό νόμο που δεν είδαμε ποτέ, ή τα νομοθετήματα του προκατόχου του που απροκάλυπτα δεν εφαρμόζει;), εξακολουθούν να καταγγέλλονται (σ.σ.:προφανώς εννοεί αυτοκαταγγέλλονται, αφού αυτός έχει την πολιτική ευθύνη για τον Αθλητισμό τα τελευταία χρόνια) φαινόμενα αδιαφάνειας, διαφθοράς, διαπλοκής, χειραγώγησης αγώνων, παράνομου στοιχηματισμού, αδιαφορίας και περιφρόνησης του νόμου, παραβίαση της αρχής του οικονομικού ευ αγωνίζεσθαι, υπερχρέωσης, οικονομικής δυσπραγίας και έλλειψης πάσης φύσεως οργανωτικού σχεδιασμού και βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης των εμπλεκόμενων αθλητικών οργανώσεων που να εξασφαλίζει χρηστή διακυβέρνηση, χρηματοοικονομική διαφάνεια, νομιμότητα, σταθερότητα και αξιοπιστία’.
Είναι και … μαρτυριάρης ο υφυπουργός.
Αν όμως πράγματι θεωρεί ότι μ’ αυτό το 'μπουκέτο' τροπολογιών και χαριστικών ρυθμίσεων που κατέθεσε χθες στη Βουλή θα λύσει όλα αυτά για τα οποία αυτοκαταγγέλλεται, μάλλον είναι και πολύ πεπλανημένος (αυταπάτη το είχε πει ο πολιτικός του προϊστάμενος).
Πάμε για άλλα λοιπόν.
Να ετοιμάζεται ο επόμενος/η επόμενη.