Και πάντως, συμπληρώνει η στήλη, αν τους ενδιέφερε η διαφάνεια στα οικονομικά των ΠΑΕ και δεν είχαν συνέχεια το μυαλό τους στο πώς θα χαρίζουν τα χρέη τους προς το ελληνικό δημόσιο, θα έπρεπε να αυξήσουν και όχι να μειώσουν τα ελάχιστα ποσά μετοχικού κεφαλαίου.
Για να δραστηριοποιούνται στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μόνο όσοι μπορούν πράγματι να το πληρώνουν στην τιμή του.
Διότι, εκτός όλων των άλλων, η εξαγορά πλασματικής λαοφιλίας και η δυνατότητα άσκησης της όποιας πρόσκαιρης επιρροής στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι μέσω αυτού, δεν είναι καθόλου μικρό πράγμα.
Και κυρίως για να μη μπορούν να δραστηριοποιούνται σ’ αυτό και άλλοι πρώην άφραγκοι, στοιχηματζήδες και πάσης φύσεως ποινικοί νταλαβερτζήδες, που από τα “συνοδά” του ανοχύρωτου και ταλαιπωρημένου εγχώριου επαγγελματικού ποδοσφαιρικού προϊόντος, έγιναν “άρχοντες”.
Τρόπος του λέγειν δηλαδή, γιατί ως γνωστόν ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα.