Διαβάστε πως αντέδρασε σήμερα στην επιστολή της ΔΟΕ ο Λ.Αυγενάκης https://www.tovima.gr/2020/09/14/sports/aygenakis-kapoioi-metatrepoun-ti-doe-se-kolympithra-tou-siloam/
".. η επιστολή της ΔΟΕ επαναλαμβάνει γενικόλογα περί αυτονομίας του αθλητικού κινήματος και σεβασμού στην Ολυμπιακή Χάρτα, χωρίς κάπου να λέει ρητά ότι τα παραβιάζουμε. Γιατί απλά δεν παραβιάζουμε τίποτα σε ό,τι αφορά στην ΕΟΕ.
Αναφέρεται σε θητείες, λες και θα ψηφιστούν τώρα, ενώ είναι ήδη ψηφισμένη διάταξη από τον περασμένο Νοέμβριο. Η σχετική διάταξη περιλαμβάνεται στον ν.4639/2019.
Αποδέχεται ότι μπορούμε να θέτουμε ως Πολιτεία «λογικές προϋποθέσεις» νομοθετώντας, προκειμένου κατόπιν οι αθλητικοί οργανισμοί να δικαιούνται κρατική επιχορήγηση. Μα, αυτό κάναμε.
Και φυσικά δεν φαίνεται να ξέρει ότι, ενώ όλες οι Ομοσπονδίες έλεγαν ότι θα αλλάξουν τα καταστατικά τους και θα εναρμονιστούν με εκείνα των διεθνών τους Ομοσπονδιών ως τον περασμένο Μάιο (ψήφισμα ΕΟΕ πέρσι τον Νοέμβριο, άρα είναι ΜΗ εναρμονισμένες σ’ αυτά τα ζητήματα) δεν το έκαναν ποτέ!
Γιατί άραγε; Δεν την ενημέρωσαν;
Είναι μια κλασική δέσμευση από πλευράς ΕΟΕ και κάποιων μακροχρόνιων διοικήσεων Ομοσπονδιών. Όποτε άνοιγε η κουβέντα αυτή έλεγαν, επέμεναν για αυτορρύθμιση αλλά έμεναν μέχρι εκεί. Έτσι και τώρα.
Είναι ξεκάθαρο ότι είμαστε κυρίαρχο κράτος. Ποινές δεν μπορεί να βάζει η ΔΟΕ σε κράτος μέλος της, ειδικά όταν δεν παρεμβαίνουμε αρνητικά στο καταστατικό της ΕΟΕ. Απεναντίας, εναρμονίστηκε η Ελλάδα στις απαιτήσεις της ΔΟΕ και πλέον η ΕΟΕ είναι ΝΠΙΔ. Χρόνια το ζητούσαν, το κάναμε τον Νοέμβριο, το ολοκληρώνουμε σε αυτό το νομοσχέδιο.
Επαναλαμβάνουμε, δεν λέμε στη διάταξη που περάσαμε τον Νοέμβριο για αναδρομικότητα, όπως συνεχώς αναφέρεται, αλλά για άμεση ισχύ, όποτε ορισθούν αρχαιρεσίες, του κωλύματος για μέλη της διοίκησης με εκτελεστική εξουσία για έως δύο συνεχόμενες θητείες.
Δεν ξέρω πόσο καλά ενημερωμένοι είναι στη ΔΟΕ για την ανάγκη ανανέωσης θητειών των Ολυμπιακών Αθλητικών Ομοσπονδιών της χώρας μας.
Κάτι που δημόσια στηρίζουν Ολυμπιονίκες εν ενεργεία και μη, Παραολυμπιονίκες, αθλητές, ερασιτεχνικά σωματεία και γονείς που έχουν διαπιστώσει από πρώτο χέρι την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από την μακροχρόνια παραμονή ίδιων προσώπων στις διοικήσεις των Ομοσπονδιών..."
Η ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗ
Διαβάστε τώρα την εισήγηση του δικηγόρου Νίκου Λαγαρία στη σύνοδο του ΙΔΕΑΔ της 18ης Οκτωβρίου 2019 http://ideadhellas.blogspot.com/2019/10/blog-post_21.html:
"…Πολιτικά ουδέτερο, όχι απολιτικό το αθλητικό κίνημα: Σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές του Ολυμπισμού, όπως καταγράφονται στον Ολυμπιακό Καταστατικό Χάρτη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, ο αθλητισμός πρέπει να είναι πολιτικά ουδέτερος και να λειτουργεί υπό καθεστώς αυτονομίας, θεσπίζοντας ο ίδιος τους κανόνες του και καθορίζοντας τη διάρθρωση και διακυβέρνηση των οργάνων του, χωρίς καμία εξωτερική επιρροή, υπό τη δέσμευση να εφαρμόζει τις αρχές της καλής διακυβέρνησης … Το πρότυπο της ΔΟΕ για τη συνεργασία πολιτικής – αθλητισμού: Για τη διευκόλυνση της συνεργασίας των εθνικών αρχών με τους εθνικούς αθλητικούς οργανισμούς, το Δεκέμβριο του 2014 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή κατάρτισε, στα πλαίσια των μεταρρυθμίσεων "Olympic Agenda 2020", ένα πρότυπο με τίτλο "Support autonomy" (Recommendation 28), που περιλαμβάνει συστάσεις και βέλτιστες πρακτικές … Το πρότυπο αντανακλά το μανιφέστο του Προέδρου Thomas Bach για υπεύθυνη αυτονομία του αθλητικού κινήματος (responsible autonomy), στη βάση της αρχής της ενότητας μέσα στη διαφορετικότητα (principle of unity in diversity).
Της ενότητας, δηλαδή, του αθλητισμού, μέσα στη διαφορετικότητα των εθνικών αρχών.
Διακριτοί ρόλοι και λογοδοσία: Η σχέση πολιτικής – αθλητισμού, όπως την αντιλαμβάνεται ο αθλητισμός, είναι μια συλλειτουργία με σαφώς διακριτούς ρόλους, που καθιστούν τα δύο μέρη υπεύθυνα, αλλά και υπόλογα, εντός του συναινετικά καθορισμένου δικού τους, διακριτού πεδίου δράσης.
Η υπεύθυνη αυτονομία, ως τρόπος διαχείρισης και διακυβέρνησης ενός οργανισμού, έχει βεβαίως και θεωρητικό υπόβαθρο.
Μοιάζει με την υπεύθυνη αναρχία, αλλά διακρίνεται σαφώς απ’ αυτή ως προς τη λογοδοσία που πρέπει να αποδίδεται, πολλές φορές ενώπιον ενός ανεξάρτητου τρίτου μέρους, για τον μετριασμό ή ακόμα και την αποφυγή της εσωτερικής ιεραρχικής εξάρτησης και ελέγχου.
Η υπεύθυνη αυτονομία, που αμφισβητεί την ηγεμονία της ιεραρχίας, είναι ένας από τους τρεις τρόπους "για να γίνονται τα πράγματα", όπως τους περιγράφει ο Gerard Fairtlough στο βιβλίο του "The Three Ways of Getting Things Done: Hierarchy, Heterarchy and Responsible Autonomy in Organizations"…".