Του Νίκου Βακάλη
Πρώην αν.προέδρου ΕΠΟ - Νυν προέδρου ΕΠΣ Σάμου
Γίνεται μεγάλη κουβέντα για την αναλογικότητα των επιχορηγήσεων της ΕΠΟ προς τις ΕΠΣ και κάποιος που δεν γνωρίζει μπορεί να βγάλει λάθος συμπεράματα.
Ας ακουστεί λοιπόν κ η θέση της «άλλης» πλευράς.
Οι μεγάλες ΕΠΣ έχουν και μεγάλα έσοδα.
Δελτία, τιμωρίες, δηλώσεις συμμετοχής, αδειοδοτήσεις τουρνουά , ποσοστά διαιτητών κλπ.
Η σούμα βγάζει πολύ μεγάλο άθροισμα κ καλά κάνουν.
Τα αντίστοιχα έσοδα των μικρών Ενώσεων είναι πολύ, μα πάρα πολύ λιγότερα.
Οι μικρότερες ΕΠΣ είναι επαρχιακές, κάποιες και ακριτικές ,όπου τα προβήματα είναι μεγαλύτερα και ο βαθμός δυσκολίας διεξαγωγής των διοργανώσεων απείρως μεγαλύτερος.
Με νύχια και με δόντια κρατιούνται οι ομάδες και με πολλές θυσίες.
Στις μεγάλες Ενώσεις μια ομάδα για να πάει να παίξει εκτός έδρας το Σαββατοκύριακο θα μπεί στο πούλμαν και σε μια ωρίτσα θα έχει φτάσει στον προορισμό της.
Παίζει και σε μια ωρίτσα πάλι πίσω.
Ελάτε εδώ, στη νησιωτική εσχατιά, να δείτε πως παίζεται το έργο.
Ξύπνημα στις 5 το πρωί, καμιά 25αριά χλμ μέχρι το λιμάνι , να μπούνε (αν δεν έχει απαγορευτικό) σ ένα καρυδότσουφλο 25 μέτρων , να διασχίσει χειμώτα το πέλαγος. συνήθως με 6 και 7 μποφόρ, να φτάσει μετά απο 2,5 -3 ώρες σε Ικαρία ή Σάμο, να διανύσει πάλι καμιά 25αριά χλμ μέχρι το γήπεδο, να αγωνισθεί με την ψυχή στο στόμα.
Πάλι 25 χλμ πίσω μέχρι το λιμάνι για να προλάβει το καραβάκι και αντίστροφα πάλι η ίδια διαδικασία ,μέχρι να γυρίσει ο αθλητής και ο παράγοντας κατά τις 8 με 9 το βράδυ στο σπίτι του.
Και όλα αυτά αν δεν βγεί ενδιάμεσα απαγορευτικό και αποκλειστούν στο νησί που έχουν ταξιδέψει και μία και δύο μέρες (έχει τύχει να αποκλειστουν ομάδες και 5 μέρες) με ό,τι σημαίνει αυτό.
Ετσι διεξάγονται τα πρωταθλήματα εδώ.
Με τον ίδιο τρόπο υποψιάζομαι και στις Κυκλάδες και στα Δωδεκάνησα.
Αυτά ως προς τα πρωταθλήματα ανδρών.
Γιατί διεξάγουμε και πρωταθλήματα Κ-16 , Κ-14 και Κ-12 και εποχικά τουρνουά Κ-10.
Σ αυτές τις κατηγορίες δεν τολμάμε να κάνουμε κοινές κατηγορίες, παρά ξεχωριστές για Σάμο-Ικαρία.
Τα παιδιά δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Οταν φτάσει ο καιρός που παίζουν οι Μικτές μας, τα παιδιά γνωρίζονται στο ταξίδι, αφού είναι αδύνατον να κάνουν κοινές προπονήσεις όλα μαζί .
Σ όλο αυτό το σκηνικό, η ΕΠΣ βοηθάει όπως μπορεί.
Αν δεν αξίζει αυτή η ΕΠΣ (αλλά και όσες βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις) την ισότιμη επιχορήγηση, τότε εντάξει.
Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να προσμετρηθεί για να γίνεται σωστά η σύγκριση , θα πρέπει να είναι το πηλίκο της διαίρεσης του πληθυσμού της περιοχής αρμοδιότητας της κάθε ΕΠΣ με τον αριθμό των ομάδων της δύναμης της.
Σε πολλές περιπτώσεις θα διαπιστωθεί ότι αναλογικά κάποιες «μικρές» Ενώσεις, τελικά είναι πολύ μεγαλύτερες απο κάποιες μεγάλες.
Και αν συνυπολογιστούν οι αντικειμενικές συνθήκες και οι δυσκολίες κάτω από τις οποίες λειτουργούν, γίνονται ακόμα μεγαλύτερες.
Αυτά ως προς την αποκατάσταση της πραγματικότητας και για την αποφυγή «πονηρών» σκέψεων.