Μας μεταφέρθηκε η εξής πραγματική ιστορία, από αναγνώστη της στήλης:
Υπουργός που δεν ασχολείται πλέον με την πολιτική, έκρινε πριν από χρόνια ότι ένας ξάδελφός του ήταν ο καταλληλότερος για τη θέση του αναπληρωτή διευθύνοντα συμβούλου μιας μικρής ΔΕΚΟ.
Κι ο ξάδελφος αποδέχθηκε μεν την τιμητική πρόταση, αλλά υπό τον όρο να μην αμείβεται.
Όμως ο υπουργός, που είναι αυτοδημιούργητος και επιτυχημένος επιχειρηματίας και ως εκ τούτου άνθρωπος της (εμπορικής) πιάτσας, του απάντησε ότι η πρόταση ισχύει μόνο αν δεχθεί να παίρνει τις αποδοχές που προβλέπονται για τη θέση (κάπου χίλια ευρώ μεικτά).
Γιατί;
Γιατί, του είπε, όταν αποδέχεσαι θέσεις στο δημόσιο τομέα χωρίς να αμείβεσαι, τότε δημιουργείς υπόνοιες ότι θα κερδίζεις χρήματα ή άλλα πράγματα με άλλους τρόπους, με αφορμή την ενασχόλησή σου εκεί.
Ο Λ.Αυγενάκης τι έχει να πει για τον άμισθο και άσημο Τσιχτή;