Αλλά, βέβαια, υποστηρίζεται και η άλλη άποψη.
Ότι ευθύνη από τις διαπραγματεύσεις μπορεί να υπάρξει μόνο όταν ματαιώνεται η σύναψη σύμβασης με συμπεριφορά αντίθετη προς την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη.
Όχι όταν αποτρέπεται ένας ακραίος, από οικονομικής κυρίως άποψης, πολιτικός ακροβατισμός – παρεμβατισμός μιας υπηρεσιακής κυβερνητικής θητείας που διανύει τις τελευταίες ώρες της, χωρίς καν τη στήριξη της Βουλής που έχει διαλυθεί λόγω εκλογών.
Και ο οποίος ακροβατισμός – παρεμβατισμός αντίκειται προδήλως στην καλή πίστη, υπό την ειδικότερη έννοια της χρηστής διοίκησης, αλλά και στα συναλλακτικά ήθη, και προφανή σκοπό του έχει τη δημιουργία εντυπώσεων προς άγρα ψήφων, την Κυριακή.