Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η επιλογή του νέου προέδρου της SL θα προσανατολίζεται προς τη γνωστή κατεύθυνση. Της ανακύκλωσης της μιζέριας δηλαδή, μεταξύ των ίδιων και των ίδιων δοκιμασμένων (και αποτυχημένων) λύσεων.
Όταν έρθει η ώρα να κάνουν την αυτοκριτική τους οι ΠΑΕ, για τη βία στα γήπεδα, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια στα κρατικοδίαιτα οικονομικά τους, τότε κάτι μπορεί να πάει μπροστά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Πάντως ανανέωση και ελπίδα με υλικά κατεδαφίσεων, δε γίνεται.