Κάποτε στις δεκαετίες του '60 και του '70, όταν η αθλητική δικαιοσύνη ήταν στα σπάργανα και κυρίαρχος του ποδοσφαιρικού παιχνιδιού, εντός και εκτός γηπέδου, ήταν ο Παναθηναϊκός, δικηγόρος του ήταν ο αείμνηστος Ηλίας Κάρμης που έλυνε και έδενε στην ΕΠΟ και στη ΓΓΑ και είχε όλη την ποδοσφαιρικη πελατεία, αλλά δεν μπορούσε να αντιδικει με τον εαυτό του!
Φίλος του, Παναθηναϊκός και αυτός, ήταν ο επίσης αείμνηστος Γιάννης Βούλτσης, ο οποίος τότε δεν είχε μεγάλη πελατεία.
Τη λύση την έδωσε τότε ο πανέξυπνος Κάρμης που έστειλε τον Βούλτση στον Ολυμπιακό και με αυτό τον τρόπο μοίρασαν δικηγορικα την ποδοσφαιρικη Ελλάδα, γιατί πήραν τις υποθέσεις όλων των σωματείων που ήταν στο άρμα των δύο "αιωνίων" αντιπάλων.
Τότε δεν υπήρχαν ούτε δικηγορικές εταιρίες ούτε Ποδοσφαιρικοι Συνεταιρισμοι ούτε Συμμορίες ούτε οι δικηγόροι βαφτίζονταν διευθυντές ομάδων, παρότι πάντα γίνονταν και μεταγραφές δικηγόρων.
Υπήρχε μόνο το ΠΟΚ που βεβαίως ήταν όλα τα παραπάνω σε ένα!