Για το ότι αναδείχθηκε - άθελά του - σε πρωταγωνιστή του ντέρμπι: «Λυπάμαι γι αυτό. Δεν ευθύνομαι εγώ, πραγματικά σε τέτοιους αγώνες πρέπει να είναι τα κεντρικά πρόσωπα μόνο οι ποδοσφαιριστές και κανένας άλλος. Δυστυχώς η πορεία των γεγονότων τα έφερε έτσι ώστε να είμαι εγώ. Λυπάμαι και πάλι»
Αν ήξερε για την εξουσία που είχε μέσω του Πειθαρχικού Κώδικα: «Είμαι στα γήπεδα από το 1991. Είμαι γιατρός αγώνα επί πάρα πολλά χρόνια. Έχουν αλλάξει οι κανονισμοί πάρα πολύ. Όμως για το fit not fit δεν ρωτηθήκαμε ούτε εγώ ούτε άλλοι που να γνωρίζω είτε ο πρόεδρος της επιτροπής μας. Επίσης, υπάρχουν κι άλλα τρωτά. Στο πρώτο ημίχρονο ανέβηκα δύο φορές στη Θύρα 7 για προβλήματα υγείας που είχαν κάποιοι φίλαθλοι. Φανταστείτε αν συνέβαινε ένα αντίστοιχο γεγονός και έλεγαν πού είναι ο γιατρός του αγώνα; Πως γίνεται να έχεις γιατρό αγώνα τον οποίο στέλνεις στην κερκίδα για τον καθένα που μπορεί να έχει το οτιδήποτε.
Γνωρίζω πολύ καλά ποιες είναι οι εξουσίες. Απλά δεν ρωτήθηκα ποτέ ή κανένας άλλος, από ό,τι γνωρίζω, για να φέρουμε τις αντιρρήσεις μας αν αυτό μπορεί να γίνεται έτσι ώστε να τροποποιηθεί. Προς τιμήν του ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είπε ότι πρέπει να το δουν το συγκεκριμένο σημείο. Γιατί κανείς γιατρός δεν μπορεί την ώρα που βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο να πει κάτι τέτοιο αν δεν πρόκειται για ένα κάταγμα, ένα εξάρθρωμα ή κάτι εμφανές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η πάθηση αυτή είναι κρυφή, είναι μέσα στο κεφάλι, χρειάζεται ειδική εξέταση. Η ειδική εξέταση είναι ωτορινολαρυγγολόγος και ακοόγραμμα για να δούμε αν λειτουργεί το τύμπανο. Ο πειθαρχικός κώδικας είναι ελλειμματικός. Έτυχε μία στο εκατομμύριο να συμβεί αυτό και έτυχε στο χθεσινό παιχνίδι. Είμαι 31 χρόνια στα γήπεδα, έχω αντιμετωπίσει πολλές καταστάσεις, δεν ίσχυαν πάντα οι ίδιοι κανονισμοί.
Παλιότερα ο διαιτητής ρωτούσε τον γιατρό αν παίζουμε. Τώρα υπάρχει το fit και το non fit γιατί μπήκαμε στις διαδικασίες της UEFA. Ένας γιατρός αγώνα δεν μπορεί να εκφραστεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο και να πει fit ή non fit. Αυτό γίνεται μόνο στην αρχή με τα δελτία για να μπει στον αγώνα. Από εκεί και πέρα αν προκύψει τραυματισμός, εξαρτάται τι τραυματισμός είναι. Δεν μπορώ να κρεμάσω οποιονδήποτε ποδοσφαιριστή η μία ομάδα με μια τυχαία απόφαση».
Αν η σύνταξη του φύλλου αγώνα από τον Ιταλό διαιτητή Μαρέσκα ταυτίζεται με την ιατρική γνωμάτευση και τον τραυματισμό του Χουάνκαρ: «Όσον αφορά το ιατρικό κομμάτι, νομίζω ότι το αποδίδει πλήρως. Δεν είδα την κροτίδα εμείς καθόμαστε στο μεσαίο πάγκο και στα ντέρμπι όλοι οι παράγοντες είναι όρθιοι και η συγκεκριμένη φάση έγινε δεξιά από εκεί που καθόμουν και καλυπτόμουν από παίκτες και παράγοντες δεν είδα. Επειδή η φάση έγινε στα δεξιά μου είπαν “γιατρέ τρέξε”. Με ενδιέφερε η υγεία του ποδοσφαιριστή. Ο θόρυβος ήταν τόσο έντονος, μην παίξουμε με τα εκατοστά, σίγουρα από τη στιγμή που είχε νευρολογικό πρόβλημα, είχε οριζόντιο νυσταγμό στα μάτια του, δεν κορόιδευε, δεν μπορούσε να σταθεί. Εκείνη τη στιγμή εξετάζουμε αδρά, χωρίς κάποιο μηχανικό μέσο, προσπαθούμε να καταλάβουμε αν μας ακούει. Δεν του μιλάμε μόνο, κάνουμε και μια ειδική κίνηση ή πιάνουμε το μαλλί του και το τρίβουμε να τον ρωτήσουμε αν ακούγεται ομόπλευρα ή όχι. Σε αυτήν την εξέταση, ο ασθενής δεν άκουγε από το αριστερό αυτί και αυτό μέχρι να διαπιστωθεί με εξέταση αν είναι μόνιμο, το λέμε προσωρινή υποακουσία.
Αν σωστά πήγε με φορείο στα αποδυτήρια ο Χουάνκαρ: «Εγώ ζήτησα να έρθει το τροχήλατο φορείο και να πάμε στο ιατρείο και για να είναι πιο ήρεμα και να τον εξετάσουμε λίγο καλύτερα. Αυτό έγινε 5 λεπτά μετά. Δέκα λεπατά από τη στιγμή που ο παίκτης είχε πάει στα αποδυτήρια, οι βοηθοί του παρατηρητή μου είπαν ότι ο διαιτητής θέλει μια πρώτη ενημέρωση. Την έκανα, παρόντων των γιατρών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και πολλών παραγόντων των δύο ομάδων. Εκείνη τη στιγμή ο Χουάνκαρ δεν μπορούσε να αγωνιστεί».
Ποτέ διαπίστωσε ότι η κλινική εικόνα του Χουάνκαρ ήταν καλύτερη: «Πολλές φορές μέσα στα επόμενα 60 λεπτά πήγαμε στο γραφείο του διαιτητή από το ιατρείο που ήταν ο Χουάνκαρ με τους γιατρούς των δύο ομάδων. Αυτό έγινε 3-4 φορές. Όλο αυτό το διάστημα, με τέτοιες «κακώσεις» από τον θόρυβο, υπάρχει βελτίωση. Αν δεν υπήρχε βελτίωση θα πήγαινε να πει ότι είχε κουφαθεί τελείως, θα είχε πάθει ολική ρήξη τυμπάνου και θα πονούσε πάρα πολύ. Φαινόταν ότι ήταν κάτι προσωρινό και γι αυτό έκανε και την υποακουσία και ενημέρωσα προς αυτήν την κατεύθυνση. Στην πορεία όταν τον επανεξετάσαμε βελτιώθηκε, άκουγε τις κινήσεις ισοσκελώς και από τα δύο μέρη. Όταν του ζήτησα για να γυρίσει καθιστός για τον βάλω όρθιο για να δω αν λειτουργεί το σύστημα ισορροπίας του, ο παίκτης προσπάθησε να κάτσει στο κρεβάτι αλλά δεν μπορούσε, πολλώ δε μάλλον να σταθεί όρθιος. Μου λέει “δεν μπορώ να σταθώ όρθιος” και ξάπλωσε. Δύο φορές έγινε αυτή η προσπάθεια. Μετά δεν ξαναδοκιμάσαμε, αφού ο ίδιος μου έλεγε δεν μπορεί να σταθεί όρθιος εγώ δεν μπορούσα να επιμένω. Αν υποκρίθηκε, χρειάζονται μέσα για το δει κανείς τα οποία δεν είχαμε. Εγώ παρακίνησα να έρθει στο νοσοκομείο το δικό μας που εφημέρευε την Κυριακή (22/10). Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού πρότειναν το Metropolitan που είναι κοντά, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού σκέφτηκαν να πάνε στο «Υγεία». Υπήρχε ασθενοφόρο στο γήπεδο αλλά το ΕΚΑΒ δεν διακομίζει σε ιδιωτικά, μόνο σε δημόσια νοσοκομεία. Δεν προβλέπεται από τον νόμο. Νωρίτερα, πήρε και άλλον ασθενή από τη Θύρα 7 ο οποίος είχε λιποθυμήσει».
Αν θα μπορούσε ο Χουάνκαρ να αγωνιστεί μια ώρα μετά με το 100% των ικανοτήτων του: «Αυτό είναι υποκειμενικό. Δεν μπορεί κάποιος σε υποκειμενικό πρόβλημα να πει “μπορείς να σηκωθείς, πήγαινε”. Δεν υπάρχει ειδικό… ζαλιζόμετρο. Ο διαιτητής στεκόταν μόνο στη συγκεκριμένη παράγραφο fit ή no fit. Δεν είναι όμως έτσι».
Γιατί ο διαιτητής γράφει ότι πίεσαν τον γιατρό οι παράγοντες: «Υπήρχε ένταση αλλά δεν υπήρχαν τσακωμοί και βρισίδια. Υπήρχε ένταση για το τι θα γραφτεί γιατί ο καθένας ήξερε ότι το παιχνίδι μάλλον πάει σε μια διαδικασία δίκης. Αν ο γιατρός έγραφε ότι ο παίκτης είναι fit, κέρδιζε το παιχνίδι ο Ολυμπιακός στα χαρτιά. Αν έγραφε non fit, το κέρδιζε ο Παναθηναϊκός στα χαρτιά. Εκείνη τη στιγμή εγώ έπρεπε να μιλήσω σαν γιατρός και προσπαθούσα αυτό να το απεικονίσω. Και μάλιστα μου ζητήθηκε να το κάνω στα αγγλικά. Σε τέτοια φόρτιση με 15-20 άτομα γύρω ήταν χάβρα. Μετά τα 60 λεπτά, εμφανίστηκε και η εισαγγελέας στα αποδυτήρια και έκατσα σε ένα γραφείο και μπόρεσα να καταγράψω και προσπάθησα και να διορθώσω και φρασεολογικά. Γιατί εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να γράψεις τα τέλεια αγγλικά, πρέπει να κάνεις γρήορα κάτι».
Αν ένιωσε πίεση από παράγοντες των δύο ομάδων: «Δεν αισθάνθηκα κάποια πίεση, ήταν όλοι to the point, ο καθένας ήθελε το καλό της ομάδας του. Δεν δέχθηκα μπούλινγκ. Μπούλινγκ δέχομαι τώρα στο τηλέφωνο, στο σπίτι μου, στα παιδιά μου, με απειλές κατά της ζωής μου. Δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να με φυλάνε αστυνομικοί λες και είμαι ο πρωθυπουργός της χώρας ή κάποιος μεγάλος εγκληματίας. Είναι απαράδεκτο αυτό. Είναι καταγεγραμμένα τα μηνύματα στο κινητό μου, τα έδειξα και στην εισαγγελέα το βράδυ της Κυριακής (22/1). Μίλησα με τον αδερφό μου και τη σύζυγό μου που είναι δικηγόροι. Εξετάζεται η εκπομπή η οποία προκάλεσε αυτό το μένος εναντίον μου λέγοντας ψευδείς ειδήσεις, από τον Sport FM ένας συγκεκριμένος δημοσιογράφος που έδωσε στην εικόνα το τηλέφωνό μου και το πήρε όλη η Ελλάδα. Έχω 8.000 κλήσεις και πάνω από 3.000 μηνύματα. Βρίζουν μέχρι και την πεθαμένη τη μάνα μου και φοβούνται η κόρη μου με τα εγγόνια μου και ο γιος μου. Είναι απίστευτο αυτό που ζω. Προφανώς και θα κάνω νομικές ενέργειες. Οι εκπομπές στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση αναρτώνται στο διαδίκτυο 2-3 μέρες μετά. Αυτό το υλικό περιμένει ο αδερφός μου για να μπορέσουμε να βρούμε στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο τα στοιχεία εκείνα που όπλισαν τη σκέψη του να μιλήσει με αυτόν τον τρόπο με αποτέλεσμα η πράξη του να έχει κακουργηματικό χαρακτήρα γιατί απειλείται ζωή».
Αν έχει βιώσει ποτέ αντίστοιχο: «Ποτέ, τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναζήσει. Μου έχει τύχει να σώσω παίκτες από θάνατο λόγω βαρέων χτυπημάτων στο πρόσωπο, μου έχει και διασωλήνωση αλλά αυτό το πράγμα πρώτη φορά μου συνέβη».
Γιατί ο Χουάνκαρ έφυγε από το γήπεδο αφού δεν έδειχνε να βελτιώνεται άμεσα και αν κινδύνευσε η υγεία του: «Για την υγεία του και τη ζωή του, δεν υπήρχε πρόβλημα. Έχουμε μια κλίμακα στη νευροχειρουργική, την κλίμακα Γλασκώβης από το 1 με άριστα το 15, με την οποία μετράμε αν υφίσταται κάκωση στο κεφάλι που κινδυνεύει από ένα αιμάτωμα. Δεν θα πέθαινε από τη ζαλάδα ή από το ότι δεν μπορούσε να ισορροπήσει. Αυτό ήταν ένα κομμάτι για το οποίο εγώ ήθελα να κάνει την εξέταση και είπα να πάει στο εφημερεύον νοσοκομείο που ήμασταν εμείς. Δεν ξέρω πόση ώρα κάνει ένα ασθενοφόρο να έρθει από το «Υγεία» στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» εκείνη τη στιγμή. Όμως από τη στιγμή που όλοι, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός και διαιτητής, είχαν επικεντρώσει στο fit ή non fit γιατί είχαν στόχο το γραφειοκρατικό κομμάτι, γι αυτό χάθηκε ο χρόνος αυτός. Όμως δεν θα πάθαινε κάτι και δεν θα πέθαινε ποτέ γιατί αν εκείνη τη στιγμή συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα τον είχαμε πάρει «στο φτερό» με οτιδήποτε να τον πάμε στο δημόσιο νοσοκομείο, είτε θέλανε ιδιωτικό είτε δεν θέλανε».
Για το ότι το κανονιστικό πλαίσιο προβλέπει ότι και 1% κάτω να είναι η ικανότητα ενός ποδοσφαιριστή πρέπει να διακόπτεται ένα παιχνίδι: «Αυτό ανήκει στον διαιτητή. Εγώ μιλούσα για το αν είναι υγιής ή όχι. εκεί ήταν το παιχνίδι. Αυτό ήταν δουλειά του κ. Μαρέσκα να το πει. Αν ήμουν εγώ διαιτητής, πιθανότατα να το έκανα έτσι».
Αν η εισαγγελέας του ζήτησε αντίγραφο της ιατρικής γνωμάτευσης: «Ναι, και νομίζω πήρε. Δεν είναι δημόσιο έγγραφο, έχει προσωπικά δεδομένα. Υπάρχει και στο διαδίκτυο και αυτό είναι απαράδεκτο».
Αν θα ξαναπάει σε γήπεδο ως γιατρός αγώνα: «Αλλιώς θα περίμενα να κλείσω την καριέρα μου. Δεδομένου ότι ήμουν ο υπεύθυνος γιατρός του ΟΑΚΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και ο υπεύθυνος γιατρός του ΟΑΚΑ κατά την έναρξη, λήξη και διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων. Θα περίμενα να την κλείσω με έναν διαφορετικό τρόπο, με ένα ευχαριστήριο μήνυμα από όλες τις ομάδες, όπως προς τιμήν του έκανε ο Ολυμπιακός προς το πρόσωπό μου μαζί με άλλους 20-30 γιατρούς, πριν καιρό. Όμως αυτή τη στιγμή, όταν έχεις 8.000 τηλέφωνα να σε βρίζουν, φανταστείτε γνωρίζοντας πια το πρόσωπό μου όλη η Ελλάδα, καταλαβαίνετε ότι δε θα ήμουν αποδεκτός εκεί. Όμως σε αυτή τη φάση νομίζω πως έχω ολοκληρώσει. Όχι γιατί φοβάμαι αλλά γιατί θεωρώ πως μέσα μου «άδειασα» τελείως. Και από την ομάδα μου αλλά από όλους τους ανθρώπους που βλέπουνε αυτά που συμβαίνουν και δεν κάνουν κάτι. Αντιθέτως, έζησα μεγάλη αγάπη και συμπάθεια από εσάς τους δημοσιογράφους».