Ζητήσαμε από τον δικηγόρο Νίκο Λαγαρία, που έχει διατελέσει μέλος της ΠΕΕΟΔ ΕΠΟ για επτά χρόνια, την άποψή του για την υπόθεση Ρ. Λουτσέσκου και την πειθαρχική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον του για τις πρόσφατες δηλώσεις του σε ρουμανική ιστοσελίδα.
Και εξέθεσε τις παρακάτω νομικές του απόψεις για τους αναγνώστες της ‘‘Δίκης’’:
«Ο ποδοσφαιρικός εισαγγελέας παρενέβη για δηλώσεις του προπονητή του ΠΑΟΚ σε ρουμανική ιστοσελίδα, οι οποίες στην ουσία επαναλαμβάνουν όσα κατά καιρούς λέει και στην Ελλάδα.
Ότι δηλαδή ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το περυσινό πρωτάθλημα στους αγωνιστικούς χώρους αλλά του αφαιρέθηκε, με ‘χιτλερικές’ μεθόδους ισχυρίζεται τώρα, από τα δικαιοδοτικά – πειθαρχικά της όργανα της ΕΠΟ.
Κατά την άποψή μου πρέπει να παρατηρηθούν τέσσερα βασικά πράγματα:
Παρατήρηση 1η: Ουσία της υπόθεσης δεν είναι, κατ’ αρχήν, η αξιολογική κρίση του εγκαλούμενου περί ‘χιτλερικής Γερμανίας’, που ασφαλώς είναι ιδιαίτερα αιχμηρή και στην ουσία άστοχη, λίγο πριν τα όρια της λεκτικής ρατσιστικής βίας. Ουσία της υπόθεσης είναι κατά κύριο λόγο, και κατά τη λογική σειρά, αν αυτά που ισχυρίστηκε ο προπονητής στα πλαίσια του δικαιολογημένου ενδιαφέροντός του για την ανάδειξη του θέματος και διεθνώς, είναι αληθή. Δηλαδή: α) αν ο ΠΑΟΚ αναδείχθηκε πρωταθλητής στους αγωνιστικούς χώρους, β) αν του αφαιρέθηκε το πρωτάθλημα από αποφάσεις δικαιοδοτικών – πειθαρχικών οργάνων της ΕΠΟ και γ) αν οι αποφάσεις αυτές δεν ελήφθησαν με την ενδεδειγμένη νομική τεκμηρίωση και αιτιολογία, όπως εμμέσως πλην σαφώς υπονοεί.
Παρατήρηση 2η: Η φερόμενη ως πειθαρχικά ελεγχόμενη πράξη, αληθής και βάσιμη υποτιθέμενη, τελέστηκε εκτός γηπέδων.
Η παράγραφος 3 του άρθρου 3 του Κανονισμού Λειτουργίας Δικαστικών Οργάνων της ΕΠΟ («Εφαρμοστέο δίκαιο») προβλέπει ότι «η διάταξη αυτή δεν βρίσκει εφαρμογή σε όλες τις εκτός γηπέδων παραβάσεις, ιδίως αυτές των άρθρων 13 έως 31 του Κώδικα Δεοντολογίας».
Και η διάταξη του άρθρου 24 του Κώδικα Δεοντολογίας, που περιλαμβάνεται σ’ αυτές, αναφέρεται σε «δυσμενείς δηλώσεις και δυσφήμιση ποδοσφαιρικών αρχών και οργάνων», όπως εν προκειμένω.
Παρατήρηση 3η: Ο εγκαλούμενος παραπονείται για το - κατά την κρίση του - γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έχασε το πρωτάθλημα από αποφάσεις, άδικες κατ’ αυτόν, των δικαιοδοτικών – πειθαρχικών οργάνων της ΕΠΟ.
Και καλούνται τώρα τα ίδια δικαιοδοτικά – πειθαρχικά όργανα (έστω και με άλλη σύνθεση), μηδέ των ποδοσφαιρικών εισαγγελέων εξαιρουμένων, που η θητεία τους παρατάθηκε, να κρίνουν , σε επίπεδο ενδείξεων και αποδείξεων κατά λόγο αρμοδιότητας, το αληθές ή μη των ισχυρισμών του.
Στο άρθρο 12 Δικονομικού Κανονισμού Λειτουργίας Δικαστικών Οργάνων προβλέπεται ότι «μέλη της Επιτροπής μπορούν να εξαιρεθούν από οποιοδήποτε διάδικο για τους λόγους που αναφέρονται στα άρθρα 52 επ. ΚΠολΔ».
Στο άρθρο 52 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας («Εξαίρεση δικαστών και υπαλλήλων της γραμματείας») προβλέπεται ότι «(παρ. 1) δικαστές, εισαγγελείς και υπάλληλοι της γραμματείας, με οποιαδήποτε ιδιότητα και αν ενεργούν, μπορούν να προτείνουν την εξαίρεσή τους ή να εξαιρεθούν από οποιοδήποτε διάδικο: … ε) αν διεξήγαγαν την υπόθεση, από την οποία προήλθε η διαφορά».
Και εν προκειμένω θα μπορούσε κάποιος να πει ότι «μέρος της διαφοράς» είναι και οι σχετικές με την πειθαρχική υπόθεση περυσινές αποφάσεις των δικαιοδοτικών – πειθαρχικών οργάνων.
Παρατήρηση 4η: Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που ενδεχομένως θα απασχολήσει πριν απ’ όλα. Ποιος είναι, σύμφωνα με το πειθαρχικό κατηγορητήριο, ο ‘τόπος τέλεσης του πειθαρχικού αδικήματος’, αληθούς και βάσιμου υποτιθέμενου;
Η Ελλάδα ή η Ρουμανία; Διότι οι δηλώσεις δημοσιεύθηκαν σε ιστότοπο της Ρουμανίας, στα ρουμανικά βεβαίως, και είναι πιθανό να κριθεί ότι εκεί έγινε η επέλευση του τυχόν ‘ζημιογόνου αποτελέσματός’ τους, αν φυσικά υπάρχει τέτοιο.
Επομένως ενδέχεται να τεθεί, εκ των πραγμάτων, και ζήτημα (μη) δικαιοδοσίας των δικαιοδοτικών – πειθαρχικών οργάνων της ΕΠΟ».