FIFA, UEFA, ΕΠΟ, Λίγκες, πολιτική ηγεσία κλπ. δεν είναι αδειανά πουκάμισα, είναι ακριβώς αυτοί που τα φορούν. Και στο μικρόκοσμο του ποδοσφαίρου, ειδικά στα χρόνια της διεθνούς επιτροπείας, γνωρίζονται όλοι πολύ καλά μεταξύ τους.
Οι ‘κρίνοντες’ γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα κριθούν για τις ατυχέστατες επιλογές τους στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα πρόσωπα της ‘εξυγίανσης’, που είναι η αιτία για την παταγώδη αποτυχία του εγχειρήματος μέχρι στιγμής (ή … ‘επιτυχία’, αν αυτό που ζούμε σήμερα ήταν ο αντικειμενικός σκοπός τους).
Και είναι αυτονόητο ότι η ανοχή που επιδεικνύουν, απλώς για να καλύπτουν τα λάθη τους, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο φόβος της συνενοχής.
Οι επιλογές από εδώ και πέρα είναι εκ των πραγμάτων μόνο δύο:
Ή τους ξηλώνουν άμεσα και έχουν κάποιες ελπίδες να προλάβουν το τρένο, ή το χάνουν όλοι μαζί.