Στη «Δίκη στο Open» φιλοξενήθηκε ο πρώην αθλητικός δικαστής και νομικός Χάρης Γρηγορίου και μίλησε για τις υποθέσεις του ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό και του παράνομου στοιχηματισμού.
Αναλυτικά όσα είπε ο Χάρης Γρηγορίου:
Για το ότι ο Ολυμπιακός δεν υπέβαλε ένσταση αντικανονικής διακοπής: «Πράγματι, υφίσταται τέτοια ένσταση. Αλλά από την άλλη υπάρχει και ένα αντικειμενικό πλαίσιο το οποίο αν δεν υποβάλλεις καμία ένσταση, αν δεν μετέλθεις οποιοδήποτε τέτοιο νομικό βοήθημα, αν δεν ζητήσεις τη στήριξη, πάλι αυτεπάγγελτα θα σε καλέσει ο αθλητικός δικαστής. Και εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι ότι σε περιπτώσεις διακοπής ή μη τέλεσης του αγώνα, γιατί δεν καλούνται πάντα και οι δύο ομάδες να εκθέσουν τις απόψεις τους αφού τους αφορά. Μιλάω γενικά. Δεν εκλήθη ο Παναθηναϊκός κατά την άποψη της πρωτοδίκου. Κατά την άποψή μου έπρεπε να κληθούν και οι δύο ομάδες, να εκθέσουν τις απόψεις τους χωρίς να υπάρχει διαχωρισμός, ο ένας να είναι εγκαλούμενος και ο άλλος όχι.
Επίσης, το κανονιστικό πλαίσιο έχει ατέλειες και απαιτούμε από τον εφαρμοστή του δικαίου να λύσει όλα τα θέματα και όλες τις παθογένειες. Στην περίπτωση του ντέρμπι, πόση έπρεπε να μείνει ο Χουάνκαρ στα αποδυτήρια; Γιατί να μην ακολουθεί την είσοδο οπαδών που υπάρχει προθεσμία μίας ώρας από τον διαιτητή; Περίμενε ο διαιτητής, περίμενε ο γιατρός. Δεν είναι υπερβολικό αφού δεν υπάρχει πλαίσιο. Έπρεπε να καθορίζεται. Το εύλογο είναι σχετικό. Δεύτερον, αν δεν ήταν ο Χουάνκαρ και ήταν ο φροντιστής; Το ξέρετε ότι πάλι θα είχαμε τις ζημιογόνες συνέπειες αν αποδεικνύονταν ο τραυματισμός του φροντιστή; Δεν υποτιμώ τον άνθρωπο αλλά λέω ότι και χωρίς φροντιστή γίνεται ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Έχουμε ένα κανονιστικό πλαίσιο που χρήζει βοήθειας. Τη βοήθεια ποιος την προσφέρει; Μόνο ο πρωτοδίκης και οι εφέτες στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Γι αυτό να είμαστε λίγο επιεικείς και να βλέπουμε τα πράγματα και με ένα άλλο πρίσμα. Και απέναντι στους δικαστές και απέναντι στους διαδίκους. Δεν μπορούμε να κρίνουμε μια υπόθεση η οποία είναι τόσο μεγάλης σπουδαιότητας από το αν έπρεπε να ασκήσει ένσταση αντικανονικής διακοπής ή αν δεν έπρεπε. Έχουμε ένα αντικειμενικό γεγονός, μια διακοπή. Αυτεπαγγέλτως θα κρίνει η δικαστής στον πρώτο βαθμό και οι εφέτες στον δεύτερο βαθμό. Γιατί να υπάρχει ένσταση; Βεβαίως προβλέπεται και σου δίνει δικονομικά οφέλη, άλλο αυτό. Η πρωτοδίκης χρησιμοποιεί το ίδιο επιχείρημα και για τον Ολυμπιακό και για τον Παναθηναϊκό. Απορρίπτει δηλαδή και την παρέμβαση του Παναθηναϊκού για τον ίδιο λόγο.
Την ένσταση αντικανονικής διακοπής δεν την υποβάλλουμε στο φύλλο αγώνος. Μόνο την πλαστοπροσωπία. Πρέπει ο διαιτητής να είναι σαφής, και να προκύπτει ακριβώς ο λόγος της διακοπής. Την ένσταση αυτή όμως καμία από τις διαγωνιζόμενες ομάδες δεν είναι υποχρεωμένες να την ασκήσουν μέχρι το κλείσιμο του φύλλου αγώνος. Στο 48ωρο μπορούν να την υποβάλλουν με υποστηρικτικό υπόμνημα και αιτιολογημένο. Έχουν το δικαίωμα και οι δύο ομάδες. Εδώ μιλάμε για μία δικονομική τακτική. Εμείς οι δικηγόροι αισθανόμαστε δυνατοί όταν ξέρουμε όλη τη δικογραφία, νιώθουμε πραγματικά ότι ελέγχουμε μία κατάσταση ή ότι αποφασίζουμε τη στρατηγική και πώς θα κινηθούμε. Τα νομικά επιτελεία του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, από άριστους συναδέλφους, αποφάσισαν αυτήν την τακτική.
Για το ότι χρειάστηκε συμπληρωματική έκθεση από τον διαιτητή: «Ένας Έλληνας διαιτητής θα ήταν σαφέστατος για τους λόγους της διακοπής. Δεν ξέρω τον κ. Μαρέσκα και αν γνώριζε το κανονιστικό πλαίσιο ή τον αγώνα τον οποίο ήρθε να σφυρίξει. Πάντως συμπληρωματική έκθεση για τα ίδια συμβάντα, δεν έχει λόγο ύπαρξης. Αν φεύγοντας από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» δέχονταν προπηλακισμό ή βιαιοπραγία μέχρι την αποχώρησή του, είχε κάθε λόγο και υποχρέωση να το περιγράψει».
Αν ένας δικαστής πρέπει να ενσκήψει στις «τρύπες» μίας υπόθεσης, όπως στο ντέρμπι που δεν έγινε ένσταση: «Χωρίς να πάρω θέση, γιατί δε θέλω να αδικήσω τους συναδέλφους μου, η δικαστής αυτή προσπάθησε την «τρύπα» αυτή να τη διορθώσει ή να τη βελτιώσει. Με δικονομικό ή αντιδικονομικό τρόπο είναι υπό έρευνα. Γιατί όπως είπα, υπάρχει ένα φύλλο αγώνος. Στην αθλητική έννομη τάξη, το φύλλο αγώνος είναι το «Ευαγγέλιο». Οι διαιτητές ξέρουν ακριβώς, τη βαρύτητα, τη σημασία και την ισχύ του. Άρα, όταν προσπαθούμε να υποκαταστήσουμε ένα φύλλο αγώνος με λοιπά στοιχεία και μάλιστα από τον ίδιο αξιωματούχο, αυτό μπορεί υπό όρους να βοηθά την αλήθεια αλλά υπό όρους να οδηγεί σε άλλες ατραπούς».
Τι μπορεί να γίνει για την αντιμετώπιση του φαινομένου με τις κροτίδες και τη ρίψη αντικειμένων στα παιχνίδια στην Ελλάδα: «Ο νέος αθλητικός νόμος έχει ποινές χωρίς αναστολή και χωρίς εξαγορά. Αυτό όμως δεν αρκεί. Γι αυτό και πρόσφατα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την επανείσοδο της Αστυνομίας στους αγωνιστικούς χώρους και τον περιβάλλοντα χώρο τους. Γιατί τον σωματικό έλεγχο μόνο η Αστυνομία μπορεί να τον κάνει. Για να υπάρχει ένα αποτέλεσμα όπως στα βρετανικά γήπεδα, πρέπει να έχουμε μια αγαστή συνεργασία όλων των παραγόντων. Τουλάχιστον ακόμα και η απλή κατοχή σύμφωνα με το 41στ του αθλητικού νόμου έχει ελάχιστη ποινή 6 μηνών χωρίς αναστολή. Χρειάζεται συνεργασία και επιτυχία όλων των αρμοδίων, δεν αρκεί μόνο ο πρόεδρος της ομάδας. Και η Αστυνομία πρέπει να κάνει έλεγχο τρεις ώρες, έναν προς έναν τους εισερχόμενους οργανωμένους οπαδούς. Από την προηγούμενη μέρα. Ξέρουμε τη διάγνωση και δεν έχουμε τον γιατρό».
Για το φαινόμενο του παράνομου στοιχηματισμού με αφορμή την αποκάλυψη της εκπομπής για το παιχνίδι Παναχαϊκής-Ιεράπετρας: «Εγώ δεν είμαι της άποψης ότι μία αυστηροποίηση των ποινών θα οδηγήσει ευκολότερα στην εξάλειψη ενός τέτοιου φαινομένου. Έχει δημιουργήσει το κράτος έναν μηχανισμό με την ΕΠ.ΑΘΛ.Α και τη συνδρομή της Sportradar που στην ουσία είναι μια συγκεκριμένη πιθανολόγηση στοιχηματικού χαρακτήρα. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος τη μετήλθε, εάν ήταν σε συμφωνία και οι δύο διοικήσεις, εάν είναι σε συμφωνία και ποδοσφαιριστές, που χωρίς ποδοσφαιριστές δεν γίνεται τίποτα. Αυτή η ιστορία με το παράνομο στοίχημα που κυνηγάει η πολιτεία μου θυμίζει λίγο την υποκρισία του τσιγάρου. Δηλαδή, σου πουλάω το πακέτο που βλάπτει σοβαρά την υγεία. Μην το παίρνεις. Εδώ έχουμε ένα θέμα, κάνει κι η πολιτεία τη δουλειά της σωστά; Έχει βρει τις παραμέτρους για να διεισδύει και να έχει μία ασφαλή γνώση ή απλά έχουμε σφαίρες υποψίας; Γιατί με υποψία δεν μπορούμε να το εξαλείψουμε. Έχουμε αυτό το απόρθητο της Μαλαισίας. Τι έχουμε κάνει για να μην είναι απόρθητο αυτό το κάστρο της εξαγωγικής διαδικασίας του παράνομου στοιχηματισμού. Εδώ μιλάμε για χειραγωγημένο παιχνίδι και παράνομο στοιχηματισμό. Και τα δύο μαζί, εδώ έχουμε «κοκτέιλ». Αλλά δεν πρέπει να αποδεικνύεται κιόλας; Νομίζω ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει εξεταστεί από την Επιτροπή Δεοντολογίας όσον αφορά τις ενδείξεις. Για να το έχει ανασύρει ο κ. Κωτουλόπουλος πάει να πει ότι συνοδεύεται από επιπλέον στοιχεία τα οποία ίσως θωρακίζουν μία δίωξη. Από μόνο του πάντως, σύμφωνα με τη δική μας εμπειρική πραγματικότητα, είναι πάρα πολύ δύσκολο να οδηγηθούμε σε καταδίκες μόνο από τα συμπεράσματα της ΕΠ.ΑΘΛ.Α και της Sportradar. Άρα ας περιμένουμε να δούμε ποια είναι αυτά τα ευρήματα, πώς συνοδεύονται και πώς τελικά δένονται μεταξύ τους».
Γιατί η Ελλάδα δεν αντιγράφει το μοντέλο της Αυστρίας από όπου ξεκίνησε η έρευνα της Interpol για τα χειραγωγημένα παιχνίδια: «Δεν γνωρίζω γιατί η ελληνική πολιτεία δεν έχει ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο. Αν κάτι τέτοιο, σοβαρό, μέσω Interpol αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά μια τέτοια κατάσταση. Όταν δούμε τα έγγραφα, τα οποία θα κολλάει το ένα αποδεικτικό με τον συγκεκριμένο αγώνα και θα έχουμε είτε δύο υποστηρικτικά έγγραφά είτε δύο κασέτες υποκλοπών, τότε δε θα μπορεί να ξεφύγει εύκολα και ο πρωταίτιος. Έχει και τη σοβαρή πιθανολόγηση για απόδειξη ενοχής. Πάντως ένα ισχυρό σημείο παράνομου στοιχηματισμού δεν είναι σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο για την καταδίκη. Πρέπει να βρω κι άλλα στοιχεία, διασταυρούμενα. Εδώ έγινε ένα Koriopolis χωρίς ποδοσφαιριστές».
Αν υπάρχει βούληση για κάθαρση: «Νομίζω ότι όλη η υγιής ποδοσφαιρική πραγματικότητα το θέλει. Όπως και το θέμα της βίας, θέλει συνεργατικότητα. Δε γίνεται μόνο με τη βούληση του μεγάλου προέδρου. Χωρίς τη συνδρομή της πολιτείας και των διωκτικών αρχών δε γίνεται τίποτα. Δεν ξέρω αν υπάρχει βούληση. Βέβαια, οι άνθρωποι που επενδύουν και τοποθετούν τα χρήματά τους, είναι μεγιστάνες και τους συμφέρει να είναι καθαρό το προϊόν. Πιστεύω ότι αυτοί έχουν και το μεγαλύτερο βάρος και των διεισδύσεων σε πολιτικό επίπεδο για να λύσουν το θέμα και μπορούν. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο σήμερα είναι έσοδα-έξοδα. Δεν μπορεί να υπάρχει υγιής ομάδα όταν χρηματοδοτείται μόνο από έναν ευεργέτη».