Γράφει ο αναγνώστης Σ.Φ. για τη συζήτηση περί τακτικών δικαστών στην τηλεοπτική "Δίκη":
"Δεν μπορεί σε ένα αθλητικό σωματείο, όπως είναι η FIFA, η UEFA, ή η ΕΠΟ, όπου η απονομή δικαιοσύνης πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, οι δικαστές να μην διορίζονται από τα ίδια τα σωματεία αυτά. Η απονομή δικαιοσύνης στον αθλητισμό, είναι συγκεκριμένη.
"Δεν μπορεί σε ένα αθλητικό σωματείο, όπως είναι η FIFA, η UEFA, ή η ΕΠΟ, όπου η απονομή δικαιοσύνης πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, οι δικαστές να μην διορίζονται από τα ίδια τα σωματεία αυτά. Η απονομή δικαιοσύνης στον αθλητισμό, είναι συγκεκριμένη.
Χαρακτηρίζεται από κωδικοποιημένους όρους, από ανάγκη για αμεσότητα και επιβολή ποινών οι οποίες θα είναι σχεδόν γνωστές πριν καν επιβληθούν. Δεν μιλάμε για ποινική δικαιοσύνη, η οποία έχει εντελώς άλλα χαρακτηριστικά. Έχει δίκιο ο κ. Κάκος όταν αναφέρει ότι όπως η ΚΕΔ διορίζεται, έτσι αντίστοιχα πρέπει να συμβαίνει και με τους δικαστές.
Κλασικό παράδειγμα το CAS, στο οποίο δικάζουν κάποιοι δικηγόροι.
Η αποτυχία των τακτικών δικαστών να «λειτουργήσουν» στον τομέα αυτό που ονομάζουμε «αθλητική δικαιοσύνη», έγκειται σε αυτό ακριβώς το σημείο. Στο ότι δηλαδή λειτουργούν ως τακτικοί δικαστές. Αντίθετα θα έπρεπε μπαίνοντας σε αυτό τον τομέα, να ξεχάσουν ότι γνώριζαν μέχρι τώρα και να λειτουργήσουν ως «αθλητικοί» δικαστές. Πιο απτό παράδειγμα είναι οι πειθαρχικές επιτροπές των τοπικών ΕΠΣ. Τις οποίες απαρτίζουν αγρότες, οικοδόμοι, σερβιτόροι. Και ενίοτε, το έργο τους, θα το ζήλευαν και με το παραπάνω οι περισσότεροι από τους «τακτικούς δικαστές».
Συνεπώς η «αποτυχία» των τακτικών δικαστών να ερμηνεύσουν τους κανονισμούς της ΕΠΟ και τη δικαιοδοσία τους, οφείλεται ακριβώς σε αυτό το σημείο. Ό,τι και να γίνει, όσες συναντήσεις μεταξύ κυβερνητικών στελεχών με τη FIFA/UEFA και να γίνουν, όσες συζητήσεις και ολιστικές μελέτες να έρθουν στην κυβέρνηση πάνω σε αυτό, ποτέ οι FIFA/UEFA δεν θα γνωμοδοτήσουν διαφορετικά, παρά από το αυτονόητο για κείνες, που είναι ότι η απονομή δικαιοσύνης εντός του ποδοσφαίρου, θα γίνεται αποκλειστικά με τα όργανα και τον τρόπο τον οποίο αποκλειστικά το ίδιο το ποδόσφαιρο ορίζει.
Συνοπτικά, είναι σαφώς προτιμότερο οι δικαστές να προέρχονται από το «σώμα» των τακτικών δικαστών, αλλά δεν είναι αυτό διαβατήριο επιτυχίας. Ο αθλητικός δικαστής έχει «χρονοδιάγραμμα», πράγμα που στα αστικά δικαστήρια δεν υπάρχει. Ο αθλητικός δικαστής πρέπει να αποφασίσει πριν ξεκινήσει το επόμενο παιχνίδι. Στα αστικά δικαστήρια μπορεί να αποφασίσει και μετά από χρόνια.
Και σε κάθε περίπτωση αυτοί, οι αθλητικοί δικαστές, δεν μπορεί παρά να μην διορίζονται από τα ίδια τα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου.
Η κ. Μπενέα μεταφέρει τους προβληματισμούς των δικαστών. Όμως τί να κάνουμε. Το «μεροκάματο» του αθλητικού δικαστή, είναι δύσκολο να βγει".