Του Ανδρέα Παπαγεωργόπουλου
http://ellinas-xoris-ellada.blogspot.com
Τα δισεκατομμύρια των τελευταίων ποδοσφαιρικών μεταγραφών και ιδίως οι εντυπωσιακές παρουσιάσεις των παικτών στους φανατικούς οπαδούς, επιβεβαιώνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα μορφή του πιο αγαπημένου αθλήματος στον κόσμο. Όλα δείχνουν πως η ασχολία των παλιών με το κάποτε κλοτσοσκούφι, έχει μεταμορφωθεί επί των ημερών μας από τους νεότερους σε θρησκεία. Αυτοί έχουν όνομα και επίθετο. Που σημαίνει ότι ένα νέο είδος μεσσιανισμού επηρεάζει τόσο τα αστέρια της μπάλας όσο και το θέαμα γενικότερα. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε. Από αύριο οι θεοί θα πατήσουν γρασίδι.
Το πάθος για το ποδόσφαιρο έχει αγκαλιάσει όλες τις θρησκείες, ράτσες και γλώσσες. Το ποσοστό είναι μεγαλύτερο από το 30% αυτών που δηλώνουν χριστιανοί ή 20% μουσουλμάνοι. Ο Stephen Tomkins στο βιβλίο του «Μια σύντομη ιστορία της Χριστιανοσύνης» γράφει ότι «Απομακρυνόμαστε από την εκκλησία και πάμε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Οι παίκτες είναι οι θεοί. Οι εξέδρες, οι πάγκοι της εκκλησίας. Το ποδόσφαιρο είναι η νέα θρησκεία». ΄Οταν το γήπεδο γεμίζει με 80.000 μόνο για να δουν το νέο αστέρι, τη νέα φίρμα (Κριστιάνο Ρονάλντο), φαντάζεστε τι θα γίνει όταν αρχίζει να παίζει!
Οι διευθύνοντες τις ομάδες έχουν πιάσει το νόημα και τον παλμό της αγοράς. Μετατρέπουν τις ομάδες σε ένα παρακλάδι της show business, μια διασκέδαση σε παγκόσμια κλίμακα, κάτι παρόμοιο κινηματογραφικής ταινίας του Χόλιγουντ. Όσο πιο διάσημοι οι παίκτες, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να γεμίσει το ταμείο. Οι νέοι αστέρες παίρνουν τη θέση εκείνων της οθόνης. Δεν χρειάζεται ν΄ αρχίσουν να βάζουν γκολ ή να τρέχουν πίσω από το τόπι. Αρκεί να τρέχουν πίσω απ΄ αυτούς οι σωματοφύλακες. Οι φιγούρες τους, το μάρκετινγκ της σύγχρονης εποχής, αποσβένουν ήδη την αγορά τους.
Ο αθλητικός Τύπος και σοβαρές εφημερίδες αρχίζουν να παρομοιάζουν το φαινόμενο με την εμπορευματοποίηση της πίστης στο Χριστό, κάτι που βλέπουμε στην Αμερική με τους σεκταριστές-ευαγγελιστές, ενώ ο γνωστός Βρετανός συγγραφέας David Winner λέει ότι «Κανένα φαινόμενο δεν έχει τόση μεγάλη επιρροή σ΄ όλο τον κόσμο, όσο το ποδόσφαιρο. Καλύπτει το πολιτιστικό κενό που έχει αφήσει πίσω η θρησκεία». Για άλλους, σύντομα δεν αποκλείεται να΄ χουμε και σπέσιαλ effects στους αγώνες, με μουσικά συγκροτήματα, χορευτές, τραγουδιστές, ηθοποιούς και βέβαια ναρκίσσους σε στυλ Κριστιάνο.