Οταν μοιράσουμε τα βραβεία της χρονιάς, να θυμηθούμε να δώσουμε ειδικό έπαινο στον ήρωα που θα κατορθώσει να διαβάσει έως το τέλος την (προφανώς απομαγνητοφωνημένη χωρίς παρεμβάσεις ή επιμέλεια) αυτοβιογραφία-βατερλό του Βασίλη Γκαγκάτση.
Χρειάζεται ηρωικό σλάλομ ανάμεσα στις λακκούβες της ασυναρτησίας, της κοινοτοπίας, της μανίας καταδίωξης, της θρησκοληψίας και της διάχυτης αλαζονείας του ανδρός για να φτάσει ο αναγνώστης στο ζουμί: την εξοργιστική εμμονή των ποδοσφαιριστών και του Ρεχάγκελ με το πριμ τις μέρες που υποτίθεται ότι έγραφαν ιστορία, το θετικό δείγμα του Ζαγοράκη σε έλεγχο ντόπινγκ 8 μέρες πριν τη σέντρα, την απίστευτα αυθάδη συμπεριφορά «καλών παιδιών» όπως ο Μπασινάς, τα πιάτα-οβίδες, τους άγριους καβγάδες, τις σκέψεις για μποϊκοτάζ της τελετής υποδοχής. Διαβάσαμε το βιβλίο και νιώσαμε να μας κυριεύει δυσπιστία και απογοήτευση.
Ο θρίαμβος της Ελλάδας στο Euro με αυτούς τους παίκτες, αυτόν τον προπονητή και αυτή τη διοίκηση δεν ήταν απλό θαύμα, ήταν θαύμα θαυμάτων...
ΠΗΓΗ:enet.gr