Του Φέρρυ Μπατζόγλου
Μετά τη συνέντευξη του Πέτερ Λιμάχερ, του τότε επικεφαλής του Πειθαρχικού Τμήματος της ΟΥΕΦΑ, στο περιοδικό «Κ» της «Κυριακάτικης Καθημερινής»
(13/09/2009), η οποία «άνοιξε» στην Ελλάδα το θέμα των ύποπτων ποδοσφαιρικών αγώνων με σκοπό τη στοιχηματική απάτη και αφού άρχισαν να καταφθάνουν ο ένας μετά τον άλλον οι περιβόητοι φάκελοι της ΟΥΕΦΑ με τα «ύποπτα ματς», ο ΓΓΑ, Πάνος Μπιτσαξής έκρινε αναγκαίο να συντάξει ένα σχέδιο νόμου με προσθήκες στον γνωστό αθλητικό νόμο 2725/1999. Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δόθηκε στις 01/02/2010 για ανοικτή διαβούλευση. Ο ΓΓΑ φρόντισε μάλιστα να κάνει το γεγονός γνωστό με επίσημο δελτίο τύπου. Σε αυτό το σχέδιο νόμου προβλέπεται μεταξύ άλλων μια προσθήκη στο υπάρχον άρθρο 132 του Νόμου 2725/1999 με τίτλο
«Ποινική αντιμετώπιση προσυνεννοημένων αγώνων». Η προσθήκη αυτή περιέχει τα εξής:
«Εάν το αποτέλεσμα αγώνα που αλλοιώνεται κατόπιν προσυνεννοήσεως, είτε με τις αξιόποινες πράξεις των παραγράφων 1 έως 3 είτε με άλλο τρόπο, περιλαμβάνεται εν γνώσει του υπαιτίου σε στοιχηματικές διοργανώσεις του εσωτερικού ή εξωτερικού, ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών».
Αιτιολογώντας την ανάγκη προσθήκης ο ΓΓΑ - έγκριτος ποινικολόγος γαρ - τονίζει ότι, «ενώ παλιότερα η κατόπιν προσυνεννοήσεως αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα είχε κατά κανόνα αθλητικά κίνητρα, σήμερα αποκτά οικονομική αποκλειστικά σημασία, αφού κατά κανόνα επιχειρείται με σκοπό τη διαμόρφωση τέτοιων αποτελεσμάτων που θα συνεπάγονται μεγάλα κέρδη από τον στοιχηματισμό αγώνων».
Ωστόσο, το σχέδιο νόμου δεν έχει πάει ακόμα στη Βουλή για ψήφιση ! Γιατί αυτή η καθυστέρηση; Την απάντηση επεχείρησε να δώσει ο ίδιος ο ΓΓΑ με αφοπλιστική ειλικρίνεια στην «SPORTDAY»(09/11/2010): «Ό, τι είχα να κάνω ο ίδιος το έχω κάνει. Είναι θέμα υπουργείου ότι δεν έχει προχωρήσει η ρύθμιση, και όχι δικό μου».
Η κωλυσιεργία έχει, λοιπόν, ονοματεπώνυμο. Οφείλεται στον Γιώργο Νικητιάδη, Υφυπουργό Τουρισμού και Αθλητισμού, στον Παύλο Γερουλάνο, Υπουργό Πολιτισμού και σε τελική ανάλυση στον ίδιο τον πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.
Επομένως, ποια σημασία έχουν τοποθετήσεις τύπου «η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται ατασθαλίες πουθενά, ούτε στον χώρο του ποδοσφαίρου. Θα είμαστε αμείλικτοι σε κάθε περίπτωση» (Γιώργος Νικητιάδης στις 17/06/2010 στην Βουλή των Ελλήνων απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση σχετικά με καταγγελίες για στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια); Λόγια του αέρα.
Η αδικαιολόγητη απραξία αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα από το αυτονόητο γεγονός ότι, όσο δεν ψηφίζεται η συγκεκριμένη προσθήκη από τη Βουλή, όπου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαθέτει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τόσο η ποινική δικαιοσύνη, που – για να μη ξεχαστούμε - διεξάγει προκαταρκτική εξέταση για τα «ύποπτα ματς», δεν μπορεί να ασκήσει ποινική δίωξη για το νέο αυτό ποινικό αδίκημα.
Πάντως, η κυβέρνηση δεν μπορεί να επικαλεστεί φόρτο εργασίας. Εδώ έχει περάσει ολόκληρο μνημόνιο εκατοντάδων σελίδων κυριολεκτικά εν μια νυκτί από την Βουλή και δεν μπορεί να περάσει μια προσθήκη μερικών μόνο αράδων σε έναν υπάρχοντα αθλητικό νόμο; Μήπως σε αντίθεση με τον ΓΓΑ τη θεωρεί μη αναγκαία για την καταπολέμηση της νέας μάστιγας του ποδοσφαίρου;
Κάπως έτσι το παραπάνω σχέδιο νόμου εκκρεμεί εδώ και πάνω από εννέα μήνες στη διαβούλευση. Μια φυσιολογική εγκυμοσύνη κρατά λιγότερο. Φαίνεται πως πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο τοκετό. Το «σε ενδιαφέρουσα κυβερνών σώμα » μάλλον χρειάζεται καισαρική. Τώρα !