Στην Κύπρο τα λένε μια χαρά:
"Ο εκρηκτικός μηχανισμός που εξερράγη στο αυτοκίνητο του διαιτητή Ανδρέα Κωνσταντίνου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους ρέφερι. Προηγήθηκαν και οι απειλές προς τον Λούκα Σωτηρίου. Χάσαμε τον λογαριασμό τα τελευταία χρόνια από τις βομβιστικές ενέργειες που έγιναν εναντίον διαιτητών. Μην ξεχνάμε ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα (την περίοδο 2014-2015) καταγράφηκαν πέντε βομβιστικές ενέργειες κατά των ρέφερι.
Έχουν, λοιπόν, κάθε δικαίωμα οι διαιτητές να αντιδράσουν διότι εδώ και χρόνια βιώνουν στο πετσί τους την τρομοκρατία. Οφείλει επιτέλους το κράτος να παρέμβει δυναμικά και να παρέχει προστασία τους διαιτητές, οι οποίοι επιβάλλεται να ασκούν το επάγγελμά τους χωρίς κανέναν φόβο. Οι συχνές επιθέσεις όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορεί να μην θεωρηθεί ότι αποτελούν μέρος της γενικότερης εγκληματικότητας και διαφθοράς που υπάρχουν στον χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου …
Η αποχή των διαιτητών και οι εξελίξεις που δρομολογούνται είναι μια ευκαιρία, επιτέλους, να ανοίξει ουσιαστική συζήτηση με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη ώστε να βρει τον δρόμο του το καταταλαιπωρημένο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Αλλά, χωρίς να επιβληθούν τιμωρίες στους νυκτοβάτες που σκορπούν τον τρόμο, στους διεφθαρμένους παράγοντες, στους διαιτητές, στους παίκτες, στον κάθε έναν που παρανομεί, τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Ή καθαρίζεται ο στάβλος ή η παράγκα του ποδοσφαίρου θα εξακολουθήσει να κάνει κουμάντο και να εκθέτει το κράτος και τους θεσμούς του".
Οι έλληνες διαιτητές έχουν επιλέξει την τακτική "ένα βήμα μπρος δύο πίσω".
Για να μην αντιδρούν, κάποιος λόγος θα υπάρχει.