"Το 63
Ο Γιώργος Κούδας
Θέριζε και αλώνιζε
Στην Τούμπα
Δεκαεφτάρης
Στην Τούμπα
Της βαμμένης προσφυγιάς
Με την ΕΔΑ της όραμα και φως
Με την ΕΡΕ στο σβέρκο καθισμένη
Τον κοινοτάρχη, το χαφιέ
Το χωροφύλακα
Εκείνου του ανελέητου καιρού
Των βέβηλων συνομοτών
Και των τραμπούκων
Όταν πριν απ΄τον ύπνο του
Ο εργάτης
Κάρφωνε
Στην τσαλαπατημένη του καρδιά
Ένα λαϊκό τραγούδι
Ένα σταυρό
Ένα σφυρί
Κι ένα δρεπάνι
Και κελαηδούσε το πρωί
Για τη δουλειά
Σκαρώνοντας παράδοξα συνθήματα
Όπως " ΠΑΟΚ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΙ ΕΔΑ"
>>> Αυτό το ποίημα του Θωμά Κοροβίνη διαβάζεται στη θεατρική παράσταση, που φρόντισαν να ματαιώσουν την πρεμιέρα της οι τεχνοχούλιγκανς.
Προφανώς θυμήθηκαν τη βεντέτα για τον Κούδα ή δεν πολυσυμπαθούν το κόκκινο του προλεταριάτου.