«Τι να κάτσω να κάνω; Τη... γλάστρα; Με ψήφισαν οι 135 από τους 140 εκπροσώπους. Εχω υποχρέωση απέναντι σε αυτούς. Μου έλεγαν “τι κάνεις;”. Δεν είχα κάποια αρμοδιότητα. Οταν μου πρότειναν να μπω στο συμβούλιο, μου είπαν ότι με ήθελαν για να βοηθήσω. Εκανα υπομονή. Ελεγα, θα περάσει ένα τρίμηνο, άντε άλλο ένα. Τίποτα. Το συμβούλιο έχει τρεις ολυμπιονίκες. Εκτός από εμένα είναι ο Μοσχίδης και ο Θάνος, που έχουν αναδειχθεί 4οι. Κανείς μας δεν είναι στην τεχνική επιτροπή. Σε αυτήν βρίσκονται δύο εκπαιδευτικοί, ένας στρατιωτικός, κάποιοι επιχειρηματίες, που δεν έχουν παλέψει. Προκρίσεις για τους διεθνείς αγώνες δεν γίνονταν. Εστελναν όποιον ήθελαν. Οι προπονητές είναι απλήρωτοι πολλούς μήνες. Ενα άθλημα που ήταν ο πρωταγωνιστής του ελληνικού αθλητισμού το έφτασαν στα έγκατα. Είχαμε φέρει τόσα μετάλλια. Μετά το 1988 πήραμε δύο σε Ολυμπιακούς Αγώνες με εισαγόμενους παλαιστές. Οταν ήμουν προπονητής στην εθνική ομάδα, είχαμε μια καλή βιτρίνα και λόγω αυτής έρχονταν πολλά παιδιά στην πάλη. Τώρα το άθλημα φθίνει. Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να μειώσω τα σωματεία “μαϊμούδες”. Πέτυχα αρκετά, μειώθηκαν αυτοί οι σύλλογοι, αλλά δεν κατάφερα να κάνω όσα ήθελα γιατί όλοι θέλουν τέτοια σωματεία για την ψήφο»
O Oλυμπιονίκης Πέτρος Γαλακτόπουλος, παραιτείται μ΄ ένα συγκλονιστικό ξέσπασμα από την αντιπροεδρία της ομοσπονδίας πάλης.
Ακούει κανείς;