Αναρωτιέται ο Σ.Φραγκογιαννόπουλος:
Μοιάζει με φάρσα όλο αυτό, όπως γίνεται, με τους απινιδωτές!
Πάω εγώ που έχω ομάδα Γ΄ Εθνικής σε ένα νησί και το ταξίδι μου στοιχίζει έξι χιλιάδες ευρώ. Αν το παιχνίδι ματαιωθεί επειδή η γηπεδούχος ομάδα δεν έχει μπάλες Derbystar, χάνει το παιχνίδι βάσει ΚΑΠ, επειδή δεν έχει μπάλες απαιτούμενων προδιαγραφών.
Αν δεν έχει απινιδωτή, της επιβάλλεται πρόστιμο 300€ βάσει προκήρυξης. Ωστόσο το ματς ορίζεται πάλι. Δηλαδή πρέπει εδώ να πληρώσω άλλα έξι χιλιάρικα για να ξαναπάω να παίξω εγώ ο φιλοξενούμενος που δεν φταίω σε τίποτα.
Κι αν ο γηπεδούχος έχει και τραυματίες, κρύβει τον απινιδωτή για να παίξει άλλη μέρα (παλιά κατάβρεχε το γήπεδο ή έριχνε πρόκες, τώρα θα κρύβει τον απινιδωτή σπίτι του…).
Καλή λοιπόν η απόφαση για απαγόρευση αγώνων χωρίς απινιδωτή από ιατρικής πλευράς, ωστόσο στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή, δεν πρέπει να θεωρούνται όλα αυτονόητα και πρέπει να διέπονται και από σχετικό θεσμικό πλαίσιο, να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες και να προβλέπονται και κυρώσεις.
Καλά τα λέει και ο Μπαλτάκος στη θεωρία, αλλά μάλλον πρέπει να το δει λίγο αλλιώς το θέμα, γιατί στην πράξη, τουλάχιστον για φέτος, μοιάζει προβληματικό.
Εκτός κι αν όλος ο ντόρος γίνεται για την ασφάλεια της καρέκλας.
Να αποποιηθεί η ΕΠΟ την αστική ευθύνη και από’ κει και πέρα, γαία πυρί μειχθήτω…