Τι ομάδα είναι… ο πρόεδρος της ομάδας σας; Eξυπακούεται; Λάθος!
Στην εποχή τους επαγγελματικού ποδοσφαίρου, «modern football» το έχουν βαπτίσει στη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ για να ακούγεται πιο εύηχα, υπάρχει μια κατηγορία παραγόντων που τα τελευταία χρόνια λειτουργεί όπως οι ποδοσφαιριστές: αλλάζει διαρκώς φανέλα.
Το δόγμα «κόμμα αλλάζεις, ομάδα ποτέ» ισχύει για εκατομμύρια φιλάθλους, όχι όμως για κάποιους σύγχρονους ποδοσφαιροπαράγοντες που, λειτουργώντας με κριτήρια πέραν του συναισθηματικού, μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους (sic) σε πολλές ομάδες.
Δεν είναι βέβαια όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Αρκετοί άλλαξαν ομάδες μια φορά κινούμενοι με αυστηρά επιχειρηματικούς προσανατολισμούς.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις παραγόντων που η παρακολούθηση της σταδιοδρομίας τους δίνει την εντύπωση ότι δεν μπορούν να ζήσουν μακριά από το ποδόσφαιρο. Θέλουν να κινούνται στον ζωτικό του χώρο. Επιδιώκουν να αποτελούν μέρος του συστήματος, το οποίο συχνά καταγγέλλουν!
Στην πρώτη κατηγορία ανήκει ο Γιώργος Σπανός. Κατάφερε ν’ ανεβάσει στην Α΄ Εθνική τη Χαλκηδόνα η οποία ήταν ένα μικρό σωματείο με ελάχιστους φιλάθλους στην περιοχή της Νίκαιας. Και το πρωτάθλημα να κατακτούσε, η μοίρα του σωματείου δεν θα άλλαζε. Το 2005 επωφελήθηκε της διάταξης που ένα χρόνο πριν είχε περάσει στον αθλητικό νόμο και συγχωνεύθηκε τη Χαλκηδόνα με τον Ατρόμητο που τότε αγωνιζόταν στη Γ΄ Εθνική. Η ομάδα του Περιστερίου ανέβηκε στη Σούπερ Λίγκα και ο κ. Σπανός είναι ιδιοκτήτης ομάδας που εκπροσωπεί τον τέταρτο πληθυσμιακά δήμο της χώρας.
Με επιχειρηματικά κριτήρια κινήθηκε και ο Κώστας Πηλαδάκης. Η ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο άρχισε το 2001 οπότε αγόρασε τον Ηλυσιακό που βρισκόταν στη Δ΄ Εθνική. Μέσα σε δύο χρόνια η ομάδα ανέβηκε στην Β΄ Εθνική. Το 2004 μεταβίβασε τις μετοχές στο δίδυμο Γ. Χριστοβασίλη - Ζ. Μαρκάκη και αγόρασε τη Λάρισα η οποία, έχοντας υπαχθεί στην «ειδική εκκαθάριση» ήταν μια ομάδα χωρίς χρέη και με καλές προοπτικές. Το 2005, η ΑΕΛ ανέβηκε έπειτα από πολλά χρόνια στην Α΄ Εθνική.
Ο Ηλυσιακός –δυστυχώς αν κρίνουμε από την κατάληξή του– λειτούργησε ως «φυτώριο παραγόντων». Ο Γιώργος Χριστοβασίλης τον κράτησε μέχρι το καλοκαίρι του 2008, οπότε την πούλησε στον Θωμά Μητρόπουλο – κίνηση που είχε καταστροφικό αποτέλεσμα. Την ίδια περίοδο αγόρασε από τον Αλέξη Κούγια τον ΠΑΣ Γιάννινα, ομάδα της περιοχής από την οποία κατάγεται και μέσα σε ένα χρόνο την ανέβασε στη Σούπερ Λίγκα.
Διαφορετική είναι η περίπτωση του Νικόλα Πατέρα ο οποίος περισσότερο από χόμπι ασχολήθηκε με τον Εθνικό, πρόεδρος του οποίου διατέλεσε για τρία χρόνια στα μέσα της περασμένης δεκαετίας.
Το 2008 έγινε μέτοχος και πρόεδρος του Παναθηναϊκού, αφού υπήρξε γεφυροποιός των δύο τάσεων Βαρδινογιάννη - Βγενόπουλου και εγγυητής την εύρυθμης λειτουργίας του νέου διοικητικού και μετοχικού μοντέλου.
Τυπικά ο Μάκης Ψωμιάδης δεν έχει καμία σχέση με την Καβάλα. Ως πρόεδρος εμφανίζεται ο γιος του Σταύρος. Ωστόσο, οι σταθμοί της παραγοντικής πορείας του είναι πολλοί: Το 1998 γίνεται πρόεδρος της ερασιτεχνικής ΑΕΚ. Αργότερα για ένα διάστημα θα περάσει από τον Εθνικό. Το 2001 κάνει θεαματικό come back αναλαμβάνοντας την προεδρία της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ από την οποία θα αποχωρήσει στις αρχές του 2004 υπό το βάρος των καταγγελιών του Ντ. Νικολαΐδη για κατ’ οίκον επίσκεψη. Τον Ιούνιο του 2005 επανακάμπτει στον Ακράτητο. Η ομάδα υποβιβάζεται από την Α΄ στη… Δ΄ Εθνική, αφού η κατάσταση είναι τέτοια που αδυνατεί να συμμετάσχει σε επαγγελματικό πρωτάθλημα.
Επόμενος σταθμός, το 2006, η Καβάλα που υπό την καθοδήγηση του Σταύρου, βρέθηκε μέσα σε τρία χρόνια από τη Γ΄ Εθνική στη Σούπερ Λίγκα. Ο Αχιλλέας Μπέος υπήρξε κουμανταδόρος του Πανιωνίου μέχρι το 2006 οπότε πούλησε την ΠΑΕ στον Κ. Τσακίρη. Διαπραγματεύτηκε ανεπιτυχώς την αγορά της Παναχαϊκής και το καλοκαίρι του 2007 ανέλαβε σύμβουλος στον Ηρακλή δίπλα στον Αντ. Ρέμο. Σύντομα αποχώρησε και έκανε το επόμενο βήμα: τον Ιούνιο 2008 απέκτησε τον Ολυμπιακό Βόλου.
Ο Σπύρος Καλογιάννης από το 1983 και για 18 χρόνια είχε αναλάβει τις τύχες του Αθηναϊκού που για πολλές σεζόν αγωνίστηκε στην Α΄ Εθνική. Στις αρχές του 2000 άφησε τον Αθηναϊκό και απέκτησε την Κέρκυρα από την οποία κατάγεται. Ο Αθηναϊκός βρέθηκε στο περιφερειακό πρωτάθλημα και η Κέρκυρα «σκαρφάλωσε» στην Α΄ Εθνική...
Το 1985 ο Πέτρος Θεοδωρίδης αγόρασε τον Ηρακλή στον οποίο έμεινε μέχρι το 2000. Στη συνέχεια επιχείρησε ν’ αγοράσει τη Λάρισα και βρέθηκε στον Πανσερραϊκό.
Ο Αλέξης Κούγιας διετέλεσε δύο φορές πρόεδρος της ΑΕΚ. Το 1997, επί Τροχανά για αρκετούς μήνες, και το 2004, λίγο πριν από τη μεταβίβαση της ΠΑΕ στον Ντέμη, για λίγες μόνον ημέρες. Υπήρξε πρόεδρος του Αρη Πετρούπολης, ενώ από το 2006 έως το 2008 ήταν πρόεδρος του ΠΑΣ Γιάννινα. Αμέσως μετά διαπραγματεύθηκε την αγορά της Καλαμάτας, αλλά κατέληξε στη Λαμία όπου δεν έμεινε για πολύ. Τον Οκτώβριο του 2009 απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών της Παναχαϊκής που είναι η νέα ποδοσφαιρική του περιπέτεια.
Πρόεδρος στην ΑΕΚ διετέλεσε και ο Στράτος Γιδόπουλος από το 1988 έως το 1991. Μετά την αποχώρησή του ασχολήθηκε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, με τον Πανιώνιο, επιχείρησε ανεπιτυχώς να ξαναμπεί στην ΑΕΚ και τελικά το καλοκαίρι του 2008 αναμείχθηκε με τη Νίκη Βόλου οι μετοχές της οποίας του παραχωρήθηκαν.
Ο Ν. Πηρούνιας ήταν πρόεδρος μιας μικρής ομάδας του Πειραιά, του Α.Ο. Μάνης. Το 2004, συγχωνεύθηκε με τον Εθνικό. Και οι δύο ομάδες εκείνη την περίοδο αγωνίζονταν στο περιφερειακό πρωτάθλημα.
Αντίθετα, ο Θωμάς Μητρόπουλος, όταν τον Ιούνιο του 2008 το Αιγάλεω έπεσε στην Γ΄ Εθνική, αγόρασε τον Ηλυσιακό που έμεινε στη Β΄ και αμέσως άρχισε τις διαδικασίες για να τον μεταμορφώσει σε… νέο Αιγάλεω.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή